‘Zou God werkelijk op aarde wonen?, vraagt Salomo zich af. Hij heeft net een prachtige tempel laten bouwen en gaat bij de inwijding voor in gebed. ‘Zie, de hemel, ja zelfs de hemel der hemelen kunnen u niet bevatten, hoeveel te min dan dit huis dat ik gebouwd heb…’
Een huis voor God op aarde, hoe is dat mogelijk? Want, woont Hij niet in de hemel? En de mensen op aarde? Israel is er altijd dubbel over geweest. Als David tot koning is gekroond en in Jeruzalem woont, vraagt hij zich af of God niet ook zo langzamerhand toe is aan een huis. Hij vraagt het aan de profeet Nathan. ‘Goed idee’, zegt die meteen. Maar dan krijgt hij ’s nachts een visioen en komt er op terug. ‘Doe het toch maar niet’, zegt hij. God heeft immers nooit in een huis gewoond. Hij is in een tent met ons meegetrokken uit Egypte. En als wij Hem een andere behuizing geven, krijgen we dan niet ook een andere God?
Als je kijkt naar de kerkgeschiedenis lijkt het inderdaad een hachelijke zaak om een huis voor God te bouwen. Iedere geloofsrichting bouwt immers zijn eigen huisje voor zijn eigen God, die totaal anders is dan die van de buren. Sterker nog, het zijn concurrenten die elkaar op leven en dood bestrijden.
Maar aan de andere kant: wat kunnen die huizen veel voor ons betekenen! Dat zijn immers de plaatsen waar we elkaar ontmoeten, gedoopt worden, belijdenis doen, trouwen en onze doden naartoe brengen. Dat zijn de plaatsen waar we week na week de verhalen lezen waarin mensen zich al eeuwen in herkennen. Waar zouden we zijn als gemeente zonder Godshuis?
Sinds 1974 zijn de Vrijzinnige Protestanten medebewoners van het huis van de Remonstrantse Gemeente Amsterdam aan de Diepenbrockstraat, dat de naam ‘Vrijburg’ kreeg. In dit huis wordt al veertig jaar gezamenlijk gevierd, gediend, geleerd en gedeeld. En dat is reden voor een feestje! Op startzondag 7 september zullen wij veertig jaar samenwerking vieren, in en na de dienst. Houd de datum vast vrij in uw agenda! Later volgt meer informatie.

gepubliceerd op 17 juli 2014