Het remonstrantse AdRem valt op de mat, met het logo van het jaarthema. Ook ons jaarthema in Vrijburg. Pagina’s vol belichting van en toelichting op dat onduidelijke, maar o zo welkome begrip Verborgen Geloof. De vraag “wat geloof ik nu eigenlijk” leeft bij ons allemaal. Vrijzinnigen weten weinig over God, maar wel dat wij mensen goed voor elkaar moeten zorgen. Laat ons dus maar doen! Een vrijzinnig uitgangspunt zou goed kunnen zijn dat alles wat je zegt over God eerder onwaar is dan waar. Vandaar dat ons geloof is verborgen voor de buitenwereld en vaak ook voor onszelf.

Al lezend valt het aantal artikelen over mystiek op. Is dat aan ons besteed? Juist rationaliteit wordt vaak als kenmerk van vrijzinnigen genoemd. Hoewel…een zekere vroomheid is ons niet te ontkennen, ook al komt die slechts sporadisch aan de oppervlakte. O.a in de liederen en in de zegen aan het eind van de dienst. Een heel sobere dienst verder, nog het meest lijkend op die van de Hersteld Hervormde Kerk zoals een kleine enquete op de VU uitwees..Ook de voorganger is zwart, net als bij onze orthodoxe broeders. Bij ons is het de toga van de geleerde, die de rationele wetenschap beoefent.

Wordt het tijd voor meer gevoel, meer beleving? Hoe kunnen we uitdrukking geven aan onze verborgen vroomheid en op die manier de bronnen aanboren waarmee wij ons ethisch besef en dadendrang kunnen voeden? Niet met ratio, want dan dreigt moralisme. Maar misschien met poëtische taal? Een vrijzinnig antwoordlied geeft deze vroomheid mijn inziens goed weer, dat gevoel voor mystiek en tegelijk die draai naar ethisch bewustzijn:

Neem mij aan zoals ik ben
Zuiver uit wie ik zal zijn
Druk uw zegel op mijn ziel
en blijf in mij

gepubliceerd op 26 september 2013