In deze 0-100 dienst verkennen we met groot en klein hoe het is om met iets nieuws, iets ongehoords te beginnen. Dat is spannend, eng. Je weet wat je had, maar niet precies wat je krijgt. En die stap daartussen kan best moeilijk zijn. Als je naar de basisschool gaat (of naar de middelbare) moet je je vriendjes achterlaten. Dat is niet zo leuk, en je moet maar hopen dat er leuke nieuwe vriendjes bij komen. Dat vraagt moed. En het helpt als je denkt dat de nieuwe situatie nóg beter is dan de oude, als het perspectief goed is.
In de koffer zitten verrassende spullen, op de beamer komt een heel leuk en grappig boek.
In onze eigen ruimtes knutselen en praten we verder, terwijl Joep in de dienst met de volwassenen verder denkt over het vèrgaande karakter van het vroege christendom:  wie zijn leven wil behouden, zal het verliezen, maar wie bereid is zijn leven te verliezen, zal het ware leven winnen. In hoeverre geldt dit voor ons dagelijks leven? Hoe kan ik werkelijk leven binnen de kaders van mijn dagelijks leven? “Opdat wat wij hebben ons niet gijzelt / opdat wij van elke dwang bevrijdt / naar onbekende plaatsen reizen. / Opdat Gij ons onderkomen zijt.”