Vrijzinnige miniatuur #111

door Vrijzinnige Miniaturen

Geschreven door Holkje van der Veer
Voorgelezen door Holkje van der Veer
Geluidsmontage Seth Mook

Thema: Vrij

Over Noach en zijn ark

Genesis 7,7 en 8, 11
Om zich te beschermen tegen het water van de vloed
gingen Noach, zijn zonen, zijn vrouw en de vrouwen van zijn zonen
de ark binnen.

Toen, maanden later, de duif losgelaten was
en tegen de avond bij hem terugkwam,
droeg zij een groen olijfblad in de bek.
Toen begreep Noach dat het water van de aarde weggezakt moest zijn.

Omdat een groot aantal van mijn medezusters in het verzorgingshuis bij mij om de hoek woont, kom ik daar regelmatig. Het is daar angstig en stil geworden sinds de pandemie de wereld in zijn greep houdt. Iedereen zit achter haar eigen voordeur in een zo klein mogelijke bubbel, te wachten op andere tijden.
Ik denk wel eens: alle kamertjes zijn als kleine arkjes van Noach. Uit angst voor het wassende water, die schadelijke ziekte die ons kan overspoelen, schuilen wij als in de romp van een schip.

Dat de sfeer vandaag geheel anders is, merk ik al op voordat ik een stap naar binnen zet.
Het restaurant en de gangen zijn gevuld met mensen! Er wordt koffie geschonken, er wordt gelachen.
Nadat het verzorgend personeel deze week door de GGD gevaccineerd is, zijn vandaag alle bewoners aan de beurt!
De verpleeghuisarts hoor ik tegen enkele zusters zeggen: ‘Over vier weken bent u weer vrij, u hoeft dan geen mondkapjes meer te dragen en u bent weer van harte welkom om hier in het restaurant samen te komen eten!’
Nadat zuster Martha haar prik heeft gekregen, zit ze nog even een kopje koffie te drinken. Met ogen waarin ik ontroering waarneem zegt ze tegen mij:
‘het vaccin is de loopplank waarmee we de Ark van Noach mogen verlaten, na zoveel maanden van angst en opsluiting krijgen wij onze vrijheid, ons leven terug!’.

gepubliceerd op 10 februari 2021



Alle columns