Geschreven door Sarah Gantzert
Voorgelezen door Gert van Drimmelen
Geluidsmontage Seth Mook
“In het midden van de winter, heb ik in mijzelf een onoverwinlijke zomer ontdekt.” Het is een citaat van Albert Camus.
We denken dan: na de winter breekt de zomer aan.
Het gaat nu even minder, maar na regen komt zonneschijn, wees gerust, het gaat over. Een relativering van alles. Ik denk niet dat Camus dat bedoelde.
Midden in de winter, wanneer alles koud is en zonder leven, bloeit een zonovergoten zomer op.
Dat kan je overkomen: de ontdekking dat gelukkige of ongelukkige momenten niet op zichzelf staan, maar dat elk van die ervaringen een diepere dimensie heeft.
Toen vele jaren geleden mijn oma deze aarde ging verlaten, was ik heel bedroefd. Ik zat bij haar en huilde zoals een kind huilt. En juist op dat diep treurige moment overkwam me een intens gevoel van dankbaarheid voor alles wat ze voor me betekende. Dat alle ervaringen die we gedeeld hadden, me niet zouden worden afgenomen. Ik voelde me rijk en vervuld; ik huilde nog wel, maar van geluk.
In die tijd tekende ik bomen. Al mijn bomen waren kaal. Er zat geen blaadje aan. Op een dag realiseerde ik me dat. Het was ook een beetje gemakzucht. Maar mèt bladeren, ik moest wel een beetje oefenen voor het ergens op leek, was het toch mooier.
Vanuit mijn raam heb ik uitzicht op een grillig gevormde eik. Elk seizoen verbaas ik me over die boom. Een gedeelte van de takken is echt dood, zelfs in de zomer blijven ze kaal. De wonderbaarlijke metamorfosen van die boom houden niet op mijn aandacht te vragen. In zijn winterse kaalheid zie ik door mijn halfgesloten ogen het prille lenteblaadje zich een weg banen in het schijnbaar dorre hout. De lichtval verandert met de zon die eromheen draait en de wolken die hun weg vervolgen, het lichtgroen verandert in de maanden dat het de blaadjes kleurt. In de zomer verbergt een overdaad van groen de takken. Tenslotte worden de blaadjes oranjeachtig en vallen ze op de grond. Ze worden compost voor de eikeltjes die ernaast liggen… Een eeuwige terugkeer zonder dat het herhaling is. Steeds weer een uitbarsting van nieuw leven. Een eindeloze schakering van energie, altijd nieuw, altijd anders.
De onoverwinlijke zomer
gepubliceerd op 26 mei 2021