5-delige serie met als thema: Tegen De Klippen Op
dit is deel 4.
Geschreven door Marion Sanders
Voorgelezen door Sanne van Deursen
Geluidsmontage Seth Mook
Titel: lezen

 

In het “Nederlandse spreekwoorden, spreuken en zegswijzen” boek van K. Ter Laan
20ste druk 1986 staat bij “tegen de klippen op” als uitleg: zo hard als men kan, in uitdrukkingen als: liegen, eten, drinken, redeneren tegen de klippen op.
Dit is gelukkig een simpeler verklaring dan op het internet, waar staat: geweldig, uit alle macht, in hooge mate: eigenlijk in zulk een hooge mate als de klippen zich verheffen, torens hoog liegen.
Het verbaast me overigens wel dat op het internet een tikkeltje oud Nederlands wordt gebruikt door hooge met twee ‘o’s te schrijven en het boek uit 1986 dat geheel niet doet.
Zo levert het boek me een gemakkelijker toegang tot mijn keuze dan dat het internet zou doen.
Het gaat dus over lezen.

Ik houd van lezen, maar doe dat zeer langzaam. Vroeger op de lagere school werd er toen al bij mij dyslexie geconstateerd.
In die tijd nog ternauwernood bekend en dus ook onvoldoende kennis over wat je er nou mee aan moest.
De oplossing werd gevonden in de gang naar een logopediste . En die werd gevonden in het beursge-bouw aan de Weena in Rotterdam. Zij had rood haar wat ik prachtig vond. De logopediste aan het hoofd van een grote tafel en wij kinderen er omheen. Ieder met zijn eigen probleem. Voor mij werd bedacht dat ik alsmaar en niets anders dan dictees moest overschrijven.
Mijn handicap was o.a. dat ik voor een heel aantal letters een andere letter hoorde dan er op het papier stond. Zo hoorde ik dat ook in mijn hoofd. En als ik nu nog weleens heel erg moe ben, kan ik nog de ‘a’ en de ‘ij’ door elkaar halen. Dus voor die tijd was de therapie voor deze afwijking dictees over-schrijven.
Vreemd genoeg zat ik in die tijd, uit vrije wil, ook op declamatie-les bij een voordrachtskunstenaar. Wat een heerlijke ouderwetse woorden, declamatie en voordrachtskunstenaar, wie gebruikt zulke woorden nu nog. De voorliefde voor gedichten zat er kennelijk al jong in.
Eigenlijk een niet direct voor de hand liggende combinatie om met dyslexie toch van woorden te hou-den.
En daar past nu juist de uitdrukking ‘tegen de klippen op’ zo goed bij.
Al zeker 30 jaar ben ik bij een boekenclub. Meer dan 20 jaar geleden heb ik samen met iemand een gedichtenkring ‘Gedicht ontspoort’ (we woonden toen aan het spoor in Haarlem, vandaar deze ludieke naam) bij de remonstrantse kerk opgezet. En die functioneert nog steeds onder de al dan niet bezielen-de leiding van de twee starters. Dan nog een gedichtenkring met alleen dames en sinds kort bij de transcendente poëziekring in deze kerk. Tot slot is het ook nog lezen geblazen
bij een kring van de kerk.
Het is voor mij werkelijk ‘tegen de klippen op’ lezen met dat trage lezen van mij.
Zeker nu we dit jaar zulke dikke pillen van boeken hebben gekozen bij de boekenclub.
Zoals het zojuist gekozen libris literatuurprijs 2023 boek ‘Het lied van ooievaar en dromedaris’ van Anjet Daanje. ‘Het schaarse licht’ van Nino Haratischwili. De veertig regels van de liefde van Elif Shafak. En zo nog een paar. Plus de gedichten van Babs Gons, onze nieuwe dichter des Vaderlands.
Het blijft tegen de klippen op lezen voor mij, maar ik geniet er intens van.

Precies goed

Soms wil je gewoon je hoofd op de aarde leggen,
je vuist naar de hemel heffen,
de tranen laten komen en zeggen:
het is zeker omdat ik zwart, wit, vrouw,
dik, dun, te groot, te klein,
te lief, onaardig,
omdat ik lelijk, eerlijk,
direct, poëtisch, welbespraakt,
te zichtbaar, onzichtbaar,
kwetsbaar,
arm, trots en confronterend ben?
Daarom zeker!

En dat de aarde je dan met haar zachte handen
heel voorzichtig omhoog duwt,
je op de wang kust en fluistert:
het is omdat je zo ontzettend mens bent.
Niet te veel, niet te weinig, gewoon genoeg mens.
Net zo mens als andere mensen.
Precies goed.

Babs Gons

gepubliceerd op 20 juni 2023