Hemelvaart is een feest waar vrijzinnigen meestal niet zo goed mee uit de voeten kunnen. Het roept een beeld op van Jezus die op een wolk naar de hemel vliegt. En wat kun je daar nou mee beginnen anno 2014?
Toch staat er iets in de tekst van Handelingen 1 wat juist voor vrijzinnigen heel interessant is. Lukas begint met te vertellen dat de Opgestane gedurende veertig dagen na Pasen bij zijn leerlingen is. Totdat hij plotseling wordt ‘opgeheven’. Een wolk neemt hem weg van hun ogen en zijn leerlingen staan erbij en kijken ernaar. Ze staan naar de hemel te staren. Zoals ook wij dat kunnen doen als we het niet meer weten. Als we vol vragen zitten.
En dan komen er plotseling twee mannen in witte kleren bij hen staan. Ze lijken op de mannen die de vrouwen volgens Lukas bij het graf ontmoetten. Die stelden toen een cruciale vraag: ‘Wat zoeken jullie de levende bij de doden?’ En dat doen deze twee mannen nu weer: ‘Wat staan jullie naar de hemel omhoog te kijken?’ Hebben jullie dan niet begrepen dat Jezus zoals hij gegaan is, ook komt? Of dachten jullie dat hij naar de hemel gegaan is om daar te blijven?
De vraag van de twee mannen brengt beweging in een vastgelopen situatie. Hij opent een nieuw perspectief op de hemel. Dat is niet de plek waar je komt na de dood of als je maar ver genoeg omhoog reist. Nee, het is beeldtaal die zegt: God is in het verborgene. En daar is hij omwille van de aarde. Het is niet voor niets dat hemel en aarde een onafscheidelijk stel vormen in de bijbel. Ze horen bij elkaar als God en mens. Zoals God er is voor de mens, is de hemel er voor de aarde. Dus: wat staan jullie naar de hemel omhoog te kijken? Dit is niet het einde, integendeel, het is het begin. Jezus is in het verborgene om te kunnen kómen, op de aarde. En Hemelvaart is het feest dat onze blik richt op de weg die hij gaat op de aarde. Staar dus niet naar de hemel, maar kijk naar de aarde, want daar mogen wij heel wat van verwachten.
gepubliceerd op 22 mei 2014