Ik droomde dat ik een winkel binnenstapte, God zelve stond achter de toonbank. Er was echt alles in zijn winkel en vandaag was er een extra grote actie: alle artikelen waren gratis!
“Wat kan ik voor je doen?” vroeg Hij.
“Nou, als U het goed vindt, ga ik heel veel meenemen. Ik heb het grote geluk nodig, gezondheid, welzijn, rijkdom, succes, veel trouwe vrienden, een aardige lieve man/vrouw, een prachtig huwelijk, een groot gezin, talentvolle gezonde kinderen, een ruim huis, een leuke baan en mooie reizen.”
De droom ging verder, maar ik was al te veel onder de indruk van deze opsomming. Geluk, gezondheid, succes, vrienden, man/vrouw, kinderen, huis, baan, reizen. Het overviel me, maar niet omdat het overdreven is, nee, het overviel me omdat ik besefte dat ik al die prachtige aspecten inderdaad allemaal wil. Tjonge jonge, de ambities liggen wel hoog!

Misschien komt de lengte van mijn boodschappenlijst – en ik denk dat ik niet de enige ben – wel omdat wat er is, als gewoon wordt ervaren. Zo ook wat er niet is, als gemis. Gewoon en gemis maakt   alles relatief. Wat voor de een gewoon is, het hoort er gewoon bij, is voor de ander een gemis, omdat hij of zij het gewoon moet missen.
Hierdoor besefte ik dat ik mijn zegeningen eigenlijk zou moeten tellen. En dat ik respect zou moeten hebben voor het gemis van een ander, wat het ook is. Want die hele reeks van geluk, gezondheid, succes, vrienden, man/vrouw, kinderen, huis, baan, reizen; zouden we dat niet allemaal willen?

gepubliceerd op 23 januari 2014