Na anderhalf uur religie bashing had ik het met de eerste aflevering op 29 juli van het programma Zomergasten van de VPRO wel gezien. Het onderwerp snookeren waar toe Wilfried de Jong vervolgens met Hans Teeuwen overging, interesseerde mij geen snars, dus zappte ik Zomergasten weg.

Langzamerhand irriteert het mij mateloos dat er door jan en alleman dingen over religie worden gezegd die gewoon onwaar zijn. Op grond van die onwaarheden permitteert men zich geloven belachelijk te maken. Hans Teeuwen genoot ervan. Eerst werd het Christendom op de hak genomen, vervolgens moest de Islam eraan geloven.

Hans Teeuwen begon zijn kritiek op het Christendom met de mededeling dat het Christendom het lijden vereert Zulke baarlijke onzin past wellicht in de belachelijke reeks van grappen die hij uitkraamt. Je zou  denken dat hij toch niet beter weet. In ieder geval toont hij hier zijn onwetendheid over Christendom aan. Het kan het doel van zijn cabaret zijn dat wij lachen om domheid, maar erg clownesk vind ik zo’n uitspraak niet.

Van de Islam weet ik niets. Ik waag het niet om iets over dat geloof te beweren.

Als vrijzinnige protestant accepteer ik niet alles wat in de loop van de 2000 jaar over en in het Christendom gezegd is. Ik heb mijn hele leven al nodig om te begrijpen wat het christelijke geloof inhoudt. Laat staan dat ik van een afstand iets van een ander geloof durf te zeggen.

In een samenleving die steeds meer seculier wordt, verbaast het mij dat er nooit reacties komen uit kerkelijke hoek. Het gevolg is dat er steeds vaker onjuiste beweringen in de publiciteit terecht komen, gedaan  ook door mensen die denken dat ze de bijbel kennen als ze die een keer gelezen hebben. Ja , zo ken ik het verhaal van Hans en Grietje ook. Pas als ik erover nadenk, kan ik in een sprookje de metaforen over het leven vinden.

Christendom betekent voor mij onder andere ruimte en vrijheid, maar dat hoeft niet te betekenen dat je je alles moet laten welgevallen zonder enige feedback te geven.

gepubliceerd op 8 augustus 2013