Deze dagen voel ik mij inniger verbonden met mijn familie, mijn naaste vrienden, vrienden en Vrijburgers. Alleenwonend of samen met een ander/anderen.
De gedichten van Adriaan Roland Holst verwoorden en troosten mij bij mijn toch enigszins vervreemdend en onzeker gevoel.

De laatste regels van het gedicht “Stil sluit de deuren dicht…Bemin elkaar…” zie ik als overdrachtelijk voor samen zijn in afzondering; ik sluit stil de deuren en bemin jullie allen in mijn hart.

Dit eiland
Hoe zijn wij hier geland,
Waartoe…Vanwaar…?
Ligt ergens aan het strand
Dat vreemde schip nog klaar?
Als het anker is gelicht,
Naar waar…naar waar…?

Stil sluit de deuren dicht…
Bemin elkaar…

A. Roland Holst

gepubliceerd op 4 april 2020