Roeping #341

door Vrijzinnige Miniaturen

Geschreven door Joost Röselaers
Voorgelezen door Gert van Drimmelen
Geluidsmontage Seth Mook
Thema: Jij Roept
1 april 2025
Titel: Roeping

Foto: RDNE Stock project, Pexels

 

Roeping

Na een drukke werkweek sprak ik op het schoolplein een moeder over het naderend weekend. Ik vertelde dat ik blij was dat ik niks op het programma had staan. Dat verbaasde haar. ‘Jij hebt toch een roeping?’ Ze dacht dat ik dag en nacht bereid moest zijn om mij in te zetten voor de goede zaak.

Ik werd wat verlegen van haar opmerking. Dat kwam aan de ene kant doordat ik voelde dat ik mij verdedigen moest: ik ga wel degelijk volledig voor mijn beroep! En aan de andere kant werd ik verlegen door die term: roeping.

Volgens de theoloog Maarten Luther, die zich in de 16de eeuw geroepen voelde om zich los te maken van de overheersende katholieke kerk, zit in elke arbeid een roeping. En dus niet alleen in het werk van geestelijken. De uitdaging is om erachter te komen welk werk dat voor jou is. Er is werk dat bij je past. Je bent voorbestemd om kunstenaar, arts, leerkracht of landbouwer te worden. Vroeger hoefde je daar niet al te lang over na te denken. Dat werd je dikwijls trouwens ook niet gegund. Als jouw vader bakker was, dan werd jij door de familie geroepen om ook bakker te worden.

We hebben tegenwoordig een grote vrijheid om onze roeping te ontdekken (mooi woord, ‘ont-dekken’: het zit al in ons). Alleen, hoeveel tijd en ruimte word je daadwerkelijk gegeven om daarbij stil te staan? Na je eindexamen moet je binnen een paar weken je keuze doorgeven voor je studie en die keuze is allesbepalend. De rest van je leven ben je jurist, of theoloog, of onderwijzer.

Een roeping. Het woord heeft een religieuze connotatie. De vrouw met wie ik dit verhaal begon, is niet de enige die het verbindt met geestelijk werk. Bij ‘roeping’ denk je aan iemand die geroepen wordt het klooster in te gaan, of die als zendeling aan de slag gaat. Dat is niet voor niets, want dat ingrijpende en transcendente zit inderdaad in ‘roeping’ besloten. Het is alsof de roeping je boven jezelf doet uitstijgen. Een verborgen laag in je ziel wordt opgedolven.

‘Mens, waar ben je?’ is de eerste vraag die in de Bijbel aan de mens gesteld wordt, en eigenlijk draait het hele boek om deze ene vraag. Waar ben je en ben je daar wel op je plaats, trouw aan wie je bent? Of zit je daar verkeerd en wordt het tijd om in beweging te komen en een andere plaats te zoeken, die veel beter bij jou past? Een werkplek waar je je kunt ontwikkelen tot de persoon die je bedoeld bent te zijn?

Hoe waardevol en mooi is het als je erachter komt wat je roeping is. De energie gaat stromen en je wordt een mens uit één stuk. Ik denk dat de moeder op het schoolplein toch gelijk heeft: ik heb mijn roeping gevonden. Ik doe wat bij mij past en wat ik graag wil zijn. Niet zonder aarzeling, maar wel uit een basisvertrouwen. Dat betekent niet dat ik elk uur van de dag trouw aan mijn roeping hoef te zijn. Soms moet je ook gehoor geven aan de roep om niks te doen en afstand te nemen van je roeping.

gepubliceerd op 1 april 2025



Alle columns