Geschreven door Marion Sanders
Voorgelezen door Sanne van Deursen
Geluidsmontage Seth Mook
Thema: Kantelende Werelden
Titel: Brief aan de Dam

 

Brief aan de Dam, aan degenen die in gesprek willen blijven om vrede te kunnen vinden.

Beste vredezoekers,

Op 22 november vorig jaar waren er verkiezingen in ons land.
Op 24 november was er een samenkomst op de Dam om solidariteit te betuigen aan de vluchtelingen en kwetsbaren.
De Dam was vol met jullie, vol mensen en lichtjes in allerlei vormen. Kerstlichtjes, mobiele lichtjes,
een enkele kaars in een gesloten lantaarn.
Her en der op de Dam werd gezongen en een enkele leus geroepen.
Ik was er met Margriet en bij het weer uit elkaar gaan zei ik tegen haar: “Geef me een hand, zodat we elkaar niet kwijtraken”. Waarop iemand achter ons ernstig reageerde met “Nee, laten we elkaar niet kwijtraken”.
Dat raakte me diep. Ineens drong het intens tot me door wat ‘niet kwijtraken’ nog meer kon betekenen. Omzien naar elkaar, elkaar niet uit het oog verliezen, elkaar niet in de steek laten.

Er is oorlog over de hele wereld. En tegelijkertijd zie en lees ik initiatieven waarin men op zoek is naar oplossingen, waar men in dialoog is om samen op weg te gaan naar vrede, naar een betere wereld. Waar zwijgen geen optie is.

Zo steunen we, vanuit de diaconie, drie vredesinitiatieven.
Ten eerste is dat de ‘Hope Flowers School’ in Bethlehem. Een Palestijnse school met een interreligieus programma en een onderwijsfilosofie gewijd aan vrede en democratie. Het onderwijs is gebaseerd op respect voor fundamentele mensenrechten. Ze streeft ernaar om het welzijn van mensen en de vreedzame co-existentie tussen Palestijnen en Israëliërs en andere groepen die tegenover elkaar staan te bevorderen. Taal wordt gezien als een instrument voor sociale verandering: een middel om angst te minimaliseren, vooroordelen te voorkomen en de dialoog te bevorderen. De school speelt een belangrijke rol bij traumaverwerking. De leerlingen zijn bijna zonder uitzondering sterk getraumatiseerd door hun eigen ervaring of die van hun ouders.

Het tweede project is ‘Yalla’ wat o.a. kan betekenen ‘kom we gaan’. Het is een netwerk voor joden en moslims in Nederland en staat voor verbinding, ontmoeting en solidariteit. ‘Yalla’ organiseert activiteiten op cultureel en maatschappelijk gebied, strijdt voor een Nederland zonder moslimhaat of Jodenhaat. Zij wil ervoor zorgen dat joden en moslims hier niet onterecht worden aangesproken op een situatie waar zij geen macht, invloed of controle op hebben.
“We hebben elkaar nodig en moeten elkaar als minderheden vast blijven houden”, aldus Yalla.
Zij zal zich altijd blijven uitspreken voor vrede en verzoening. En staan dan ook achter een citaat van Khalil Gibran: “Tussen wat wordt gezegd en niet bedoeld en wat wordt bedoeld en niet gezegd gaat de meeste liefde verloren”.

De groep #deeldeduif, ten derde, is een initiatief van joodse en Islamitische jongeren die elkaar hebben leren kennen op een bijeenkomst van de Yalla, die plaats had in de ambtswoning van de Amsterdamse burgemeester.
“We zijn ook absoluut niet neutraal, we spreken ons allemaal op onze eigen manier uit over de situatie in het Midden-Oosten. Maar dat neemt niet weg dat we met elkaar in gesprek blijven, elkaar voor vol aanzien en voor elkaar zorgen. Het idee van de dialogen is om te spreken vanuit je gevoel, het basisprincipe is kwetsbaarheid.”, aldus #deeldeduif.
Deze groep probeert de verbinding te zoeken in de oorlog tussen Israël en Hamas. Samen willen ze zorgen voor onschuldige burgerslachtoffers, samen voor rechtvaardigheid. Zij zoeken naar meer wederzijds begrip voor pro-Israël- en pro-Palestina-demonstraties in ons land. “We moeten blijven onthouden dat wij hier geen vijanden zijn, maar dat we samen de samenleving vormen”.

Driemaal activiteiten met een positieve kracht.

Hartelijke groet,
Marion

gepubliceerd op 23 januari 2024