Brief aan iemand anders, #276

door Vrijzinnige Miniaturen

Geschreven door Eli Valenton
Voorgelezen door Sanne van Deursen
Geluidsmontage Seth Mook
Thema: Brief aan
Titel: Brief aan iemand anders.

 

Brief aan iemand anders,
Straks gooi ik deze brief in de wind. Dan weet ik zeker dat ie aankomt, net als in het bos van Toon Tellegen.

Laatst reed ik naar Zuid-Limburg. Ik zag koeltorens, en ook een fabriek. En ik dacht terug aan mijn eindexamen. We moesten voor Nederlands een opstel schrijven over één van een paar opgegeven titels. Welke titel ik koos weet ik niet meer maar het werd een lofzang op de mijnen en de daarbij horende industrie die o.a. kunstmest en aspirientjes produceerde. Ik kwam wel vaker daar in de mijnstreek, want er woonde een oom van mij. Hij was longarts met een drukke praktijk. Als je met je vinger over de vensterbank van hun huis veegde werd ie altijd zwart, hoe vaak er ook gepoetst werd. En ik ging scheikunde studeren.

Dat was lang geleden. Het woord “milieu” betekende iets anders, “vervuiling” bestond niet en “klimaat” was een onderdeel van het vak aardrijkskunde. Ik kreeg een goed cijfer voor dat opstel, maar nu schaam ik me ervoor. Nu hoor ik je protesteren! Je vindt dat ik me niet hoef te schamen, dat ik er juist trots op mag zijn omdat ik tot een ander inzicht ben gekomen! Nee, trots ben ik er niet op. Eerder dankbaar dat er andere mensen waren die me corrigeerden, die me iets leerden. Wie waren dat? Niet mijn ouders, ook niet de school, denk ik. Misschien medestudenten. Eerder boswachters. En ook de kerk op de een of andere manier.

Denk je ook niet dat er nog heel veel mensen zijn die tot inkeer moeten komen? Vooral mensen die de macht hebben om veranderingen teweeg te brengen, om de natuur te redden. In de bijbel kwamen profeten aan het woord die dreigden met de vreselijkste straffen, met de wraak van god, omdat de mensen zondigden. Wat waren dat voor zonden? Niet klimaatverandering. Maar het is niet moeilijk de boodschap naar het heden te vertalen. Met aardbevingen, natuurbranden, overstromingen, virussen, extreme hitte en noodweer straft God ons voor ons onverantwoord gebruik van de aarde. Toch? Dit klinkt misschien vreselijk orthodox maar zulke gedachten komen toch bij me op als ik de nieuwsberichten hoor en lees.

Hoe kun je andere mensen veranderen? Met nog meer wetenschappelijke onderzoeken en rapporten? Met boeken, films en Tv-programma’s? Hoe bereik je de ziel van mensen, en hun hart? Gelukkig zijn er genoeg mensen en groeperingen die zich als profeten opstellen en luidkeels verkondigen dat er een ommekeer moet komen in ons denken, dat we ons meer bewust moeten worden van ons rentmeesterschap.

Je hoeft niet terug te schijven. Of eigenlijk liever wel. Tenminste, als je het met me eens bent. Ik ben er nooit zo zeker van of ik tot een minderheid of de meerderheid behoor.
Ik groet je, bezorgd, toch hartelijk,

Eli

gepubliceerd op 17 oktober 2023



Alle columns