Geschreven door Marion Sanders
Voorgelezen door Gert van Drimmelen
Geluidsmontage Seth Mook

In mijn vorige blog had ik het over het Holland Festival en de dans. Dat is cultuur en stad.
Deze blog wil ik wijden aan de gecultiveerde natuur, de dansende bomen.

Eind april was ik een paar dagen in Hoog Soeren dat grenst aan de Kroondomeinen. Verrukt was ik van het mini plaatsje met het ontluikende groen aan de bomen, de uitbundig bloeiende bloesem en de twee raapzaadveldjes voor de vijf bijenkorven. En tijdens het wandelen ontdekte ik nog iets bijzonders in het Hoog Soerens bos.
De dansende bomen!

Dansende bomen komen voort uit een ‘malebos’. Dat is een oud bos, dat nog stamt uit de middeleeuwen.
Vanaf die tijd werden bomen gekapt om huizen en schuren te bouwen. De boeren gebruikten alleen de bomen met rechte stammen, de kromme stammen waren niet bruikbaar. Zo ontstond er een bos met kromme en in elkaar groeiende bomen, ‘de dansende bomen’.
Het bos werd beheerd door een ‘maalschap’, bestaande uit ‘vrije boeren’, maalmannen uit de omgeving. En zij kozen weer uit hun midden een ‘holtrichter’ (een vooritter) en 2 ‘boswaarders’, die het ‘malebos’ beheerden.

Al in 815 wordt er melding gemaakt van het Silva Suorum (Hoog Soerense bos) en omstreeks 1524 neemt het Hoech Zuere bosch een prominente plaats in. De maalmannen hadden ieder een deel van het bos, waarin zij buiten het kappen ook varkens mochten hoeden. In 1684 kocht Stadhouder Willem III het Oude Loo als jachtslot. In 1766, onder Stadhouder Willem V, was het gehele Hoog Soerense bos in bezit van de Oranjes. De Bataafse Republiek maakte er weer een Staatsdomein van. En 1813 huurde Koning Willem I het weer van de Staat. In 1863, onder Koning Willem III werd het bos toegevoegd aan de Kroondomeinen. 

En zo kan het verkeren, maar de dansende bomen dansen er nog steeds. Ook deze zomer!

gepubliceerd op 27 mei 2021