Onze minister-president grijpt op dit moment het Nederlandse voorzitterschap van de Europese Unie aan om enkele conferenties te organiseren over waarden en normen vanuit Europees perspectief. Zo zat de politieke en culturele top enkele weken geleden bijeen in de Haagse Ridderzaal om zich te bezinnen op wat Europa bindt. Bedoeld wordt eigenlijk wat de burgers in Europese landen gemeenschappelijk hebben aan cultuur-historisch erf- en denkgoed en op welke fundamenten ze staan. Europa, hoe lastig misschien ook te definiëren qua ligging, heeft veel erfgoed: grieks-romeins, joods, christelijk, humanistisch en misschien ook wel islamitisch. Veel dus om door te geven en te vertalen naar deze tijd. Bezinning hierop kan een goede aanzet zijn om verder te komen als Unie en als individueel Europees burger.
Om deze reden ook was ik er graag bij geweest. Maar ik had ook willen vragen: hoe breng je de uitkomsten bij de ‘gewone’ burger zoals u en ik? Hoe word je -nog meer- Europeaan?
Als het om Europa gaat hebben wij peptalk nodig! Een Europees voorzitter, die een grote rede houdt over Plato of Augustinus, over Franciscus van Assisi of Goethe, over Churchill of Johannes XXIII. Desnoods over meeslepende leidslieden uit de eigen kerk. Als je laat horen wie jezelf inspireren, groeien anderen daar weer van. Ook binnen Vrijburg lijkt er behoefte aan geestelijke peptalk. De onzekerheid over de toekomst van Vrijburg houden velen bezig. Daar mogen we en moeten we bij stilstaan. Maar zorg heeft ook een goede kant. Zorg om wie ons dierbaar zijn en om wat ons dierbaar is. Het houdt je bij de les, brengt je terug naar de bron (zo vergaat het mij) en laat je ook weer met nieuwe ogen kijken naar de verhalen uit de eigen christelijke traditie. Waarbij ik traditie niet zie als iets levenloos van lang geleden. Meer als een stuk bagage waar je van tijd tot tijd iets bijdoet en van wegwerpt. En waarvan een deel je soms tot je grote verbazing helemaal pakt. Omdat het juist door zijn blijvende waarde verfrissend nieuw kan zijn.
Deze traditie, u zult het beslist merken eind oktober, is de uitdaging aan- gegaan haar belangrijkste geschriften opnieuw te vertalen: op 27 oktober komt de Nieuwe Bijbelvertaling uit. En rekent u er maar op dat ook in ons zogenoemde postmoderne tijdperk de oude verhalen in nieuwe woorden gespreksstof zullen opleveren. Dat hoort ook zo, ongeacht wat u van de vertaalde teksten of woorden vindt. En voor wie nieuwsgierig is of jong of niet vertrouwd met dit ‘stoffige boek’ wil de nieuwe vertaling de oude verhalen dichterbij brengen.
Of het lukt, hangt van meer af, maar laten we die handschoen in ieder geval oppakken! Het stof is weggeblazen, het pakpapier eraf, de woorden zijn voor u!
gepubliceerd op 1 oktober 2004