Je verjaardag, een halteplaats in de tijd, #267

door Vrijzinnige Miniaturen

7-delige serie: In je vorm vallen; over rituelen, dit is deel 7.
Tot aan Pinksteren, hebben we als thema voor de wekelijkse vrijzin-nige miniaturen:
In je vorm vallen, over rituelen.

Geschreven door Margriet Dijkmans van Gunst
Voorgelezen door Sanne van Deursen
Geluidsmontage Seth Mook
Titel: Je verjaardag, een halteplaats in de tijd

 

Lang zal die leven, lang zal die leven, lang zal die leven in de gloria, in de gloria. Hieperdepiep hoera, hieperdepiep hoera, hieperdepiep hoera.
Wie kent het liedje niet, ieder van ons heeft dit vaak gezongen. Zo ook in mijn familie, Ik kan mij niet anders heugen dan dat mijn ouders en broer mij, op mijn verjaardag toezongen, terwijl zij in een kring(etje) om me heen stonden en dansten. Oh wat voelde ik me dan jarig en met een schuin oog zag ik al een cadeautje en de zelf gebakken tulband met brandende kaarsjes staan.
Ja daarmee startte mijn verjaardag, viel mijn verjaardag in de vorm die bij onze familie hoorde.
En nog steeds, 70 jaar later, zonder het zingen in de kring en het uitdelen van de zelfgebakken tulband geen echte verjaardag. Dit zijn mijn verjaardagsrituelen.

Bijzonder hoe jonge kinderen genieten van hun verjaardag. Genieten van het middelpunt zijn, van de aandacht en natuurlijk van de cadeautjes krijgen die speciaal voor hen zijn uitgezocht. Maar ook mijn buurman die recent 85 werd, genoot van de aandacht die hij kreeg van zijn zeven gasten en van de zeven cadeautjes die speciaal voor hem waren uitgezocht.

Soms vraag ik me af: is het eigenlijk belangrijk je verjaardag te vieren?

In het boek “Van feest naar feest” van Marius van Leeuwen lees ik daarover:
“Feesten zijn halteplaatsen zonder welke de tijd altijd maar sneller voortjaagt, vormeloos wegstroomt, als zand door je vingers. Op feesten staan we stil bij wat werkelijk belangrijk is. Markeer de grote momenten in het leven met een feest of een ceremonie. Wanneer je trouwt, wanneer je bevalt, wanneer je sterft, wanneer je afscheid neemt, wanneer je terugkeert, wanneer je begint te bouwen, wanneer je begint te wonen, wanneer je de oogst binnenhaalt. Al die feesten samen vormen het bouwsel dat het leven stevigheid geeft. Zo ga ik van feest naar feest, van verjaardag naar verjaardag , van wijnoogst naar wijnoogst. Zelfs de vluchtige tijd krijgt iets duurzaams; in de tijd wordt een citadel gebouwd, bolwerk tegen de vergankelijkheid, als tegenweer tegen de sleur, tegen de gevoelens van vergeefsheid, tegen de vluchtigheid van het alledaagse leven.”

Bovenstaande lijkt mij een uitnodiging om je verjaardag, op welke wijze dan ook, telkens weer te vieren.

En die rituelen dan, kan je je afvragen? Zijn die nou nodig?
Omdat ik geloof dat rituelen helpen om voor je verjaardag in goede vorm te komen, zeg ik ja. Voor mij is het echt feest op het moment dat mijn verjaardagsrituelen plaatsvinden.
En door de rituelen…..het feest der herkenning. Als je in het Vondelpark loopt of in het buitenland bent en je ziet een groepje mensen met een taart en je hoort de melodie van ”Happy Birthday to you” dan weet je: een verjaardagsfeestje!

Maar hoe zit het dan met die mensen die hun verjaardag niet vieren? Die graag die dag alleen thuis zijn of gaan werken zonder er aandacht voor te vragen. Is dat misschien hun jaarlijkse ritueel?

Hoe dan ook: je verjaardag mag een halteplaats in de tijd zijn. Laten we er voor gaan met alle rituelen die bij jouw vorm passen.

gepubliceerd op 23 mei 2023



Alle columns