Geschreven door Joan de Roos
Voorgelezen door Gert van Drimmelen
Geluidsmontage Seth Mook

Thema: Eten

Hippo 2

Al op jeugdige leeftijd was ik gefascineerd door het nijlpaard.
Ik spaarde van alles wat met nijlpaarden te maken had en kreeg dan ook hippo-beeldjes, hippoT-shirts, hippo-speeltjes en hippo-verhalen…
Ook het lied van het ‘Klein Orkest’ mocht ik graag meezingen:

Lang leve het nijlpaard, wat een schitterend dier!
Dik, lui en lelijk ligt hij in de rivier.
Je hoort hem nooit klagen, het nijlpaard heeft stijl.
Het ligt alle dagen met zijn kont in de Nijl.

Ik kwam te weten dat een nijlpaard een enorme eter is. Het kan ‘s nachts 60 kilo gras verorberen om op gewicht te blijven. Dat gewicht gaat bij een mannetjesnijlpaard tot 3200 kilo.
Een nijlpaard is in de nacht op het droge en overdag in een rivier. Dat kan de Nijl zijn maar in oude tijden kon het ook de Gelderse IJssel of de Jordaan zijn.
In wat nu Nederland heet is 125.000 jaar geleden het landijs verdwenen. Daarna kwam er een warmere tijd en dobberden er nijlpaarden in de Gelderse IJssel en in de Vecht.
Ook In de Jordaan liepen nijlpaarden, getuige het verhaal in het Bijbelboek Job.

Zie het nijlpaard dat ik heb geschapen, net als jou; het eet gras als een rund. […]
Hij is één van Gods meesterwerken. […] Hij slurpt een rivier leeg zonder zich te haasten; hij blijft kalm wanneer de Jordaan zijn muil in golft. (Job 40 : 15)

De schrijver van deze Bijbeltekst was eeuwen geleden net zo gefascineerd door het nijlpaard als Albert Schweizer in 1915… Toen was hij met een boot op een Afrikaanse rivier onderweg naar een patiënt. Hij was aan het mediteren. Plotseling zag hij op de oever vier nijlpaarden lopen met hun jongen. Toen viel hem de uitdrukking te binnen “heb eerbied voor het leven”. Deze gebeurtenis is voor hem levensbepalend geworden.

Dus : Lang leve het nijlpaard!

gepubliceerd op 17 februari 2021