Een kostbare herinnering – #163

door Vrijzinnige Miniaturen

Geschreven door Lodewieke Groeneveld
Voorgelezen door Gert van Drimmelen
Geluidsmontage Seth Mook
Thema: Glijbaan


Bij het thema glijbaan denk ik meteen aan een filmpje waar een vader enthousiast met zijn kind de glijbaan af wil gaan. Hij heeft de ruimte iets onderschat en halverwege de rit komen zij al klem te zitten. Wat een optimisme kan een mens toch hebben! 

Dit voorbeeld doet mij denken aan mijn eigen vader. Wie mij al iets langer kent, weet dat mijn vader enkele jaren geleden overleden is. Een gemis voor de wereld, is mijn niet bescheiden mening, en nog steeds voor mij. Mijn vader was een optimist, zoals de man van de glijbaan. 

En dit doet me denken aan een kostbare herinnering: toen ik kind was gingen wij één keer per jaar naar de McDonald’s, en dat was nadat mijn vader de Elfstedentocht gefietst had. Op een keer gingen wij er met de caravan heen. En jawel, u ziet het misschien al aankomen, mijn vader dacht dat het een goed idee was om met de caravan door de McDrive te gaan. Hij zei iets in de trant van ‘oh, dat past wel!’ Niet dus. De hele sliert auto’s achter ons moest in de achteruit, zodat mijn vader de caravan kon los koppelen. Als kinderen schaamden wij ons dood voor de situatie en verborgen ons op de achterbank. 

Achteraf ben ik dankbaar voor deze herinnering en kan ik lachen om mijn vader. Ik zie hem nu nog op zijn gemak de caravan loskoppelen.
En deze herinnering helpt me wanneer kinderen zich schamen voor mij. Dan denk ik maar, hopelijk zijn het herinneringen waar ze later even hard om kunnen lachen.
Doet u mee met dit soort herinneringen ophalen? 

gepubliceerd op 23 april 2021



Alle columns