Blog 8 ‘Liefde in tijden van Corona’- bijdrage van Japke van Malde

door Joost Röselaers

De liefde keerde

Hoe kunnen we in deze onzekere en duistere tijden uit blijven zien naar Pasen, het feest van het licht dat de duisternis overwint? Elk jaar vertellen we elkaar het paasverhaal, waarin het onmogelijke waar wordt: een dode staat op en leeft weer. Wat kunnen we ermee, want als redelijke mensen kunnen we er met ons hoofd niet bij, het tart ons voorstellingsvermogen.

Toch blijven we elkaar die verhalen vertellen, om de moed niet te verliezen en hoop te houden, dat er ooit een einde komt aan de worsteling die het leven kan zijn.

Ook liederen kunnen verwoorden hoe we ons voelen, hoe we de moed kunnen verliezen, maar ook dat een kentering mogelijk is, dat we opstaan en weer liefde gaan ervaren. Zoals in dit lied van Oosterhuis (liedboek nr. 812):

Op mijn levenslange reizen, twijfel donker achtervolgt mij,
liefde blind holt voor mij uit –
zing ik steeds op andere wijzen over wie ik niet kan spreken,
zing ik “Ooit mijn hart te breken, ooit mijn hart voor jou te breken”.

Opgereisd, pas halverwege, met een keel kapot gezongen
met een hart voor wie gebroken,
kruip ik onder dorenstruiken, druk mijn ogen in de aarde,
smeek dat nu het eind zal komen, smeek de dood, dat hij zal komen.

……. spoorloos trok voorbij de twijfel, waar ik lag, de liefde keerde,
zag mij bracht mij drank en spijze, deed mij opstaan uit de dood.
Nog een leven zal ik reizen, nooit meer zonder reisgenoot.

 

Foto: Gerard Steehouwer

gepubliceerd op 25 maart 2020



Alle columns