In vele stukjes heeft Dik Mook op deze plaats bijzondere woorden ontleed, om zo de oorspronkelijke betekenis van die woorden te achterhalen of er juist een nieuwe betekenis aan te geven. Hij onthulde laatst dat hij hiervoor vaak een etymologisch woordenboek gebruikte. Het lijkt me gepast om, in de geest van Dik, in mijn eerste stukje als jeugdwerker ook een woord te ontleden. Dit woord is alleen zó bijzonder dat het in geen woordenboek te vinden is. Ik heb het gecheckt en gedubbelcheckt. Toch valt het in de kelder regelmatig en een woord met een vergelijkbare betekenis zou ik niet kunnen bedenken. Als ik het zou definiëren zouden de volgende elementen terugkomen: creatief, eigenzinnig, grappig én serieus tegelijk, inspirerend, met ruimte voor iedereen, vrijdenkend en een beetje raar. Het woord dat ik bedoel is natuurlijk Dikkiaans: op zijn Dik’s dus. Het is toe te passen op allerlei dingen. Een Dikkiaans kerstspel, onvergelijkbaar met elke ander kerstverhaal. Een Dikkiaanse gesprekskring, reis, kerkdienst, film, boekje of foto. Op Tweede Kerstdag hebben we in de kelder nog een prachtig Dikkiaans kerstdiner gevierd waar oud en jong samen kookten, aten en speelden. Als nieuwe jeugdwerker van Vrijburg zal ik uiteraard mijn eigen ervaringen en stijl meebrengen. Ik zit vol ideeën om mee aan de slag te gaan en er zal vast het een en ander veranderen. Maar wat in ieder geval niet zal veranderen is het DNA van de kelder: het Dikkiaanse. De kelder als plek voor creativiteit, eigenheid, humor én inhoud, vrijdenken en inspiratie. Waar voor iedereen, inclusief hun gekkigheden, de ruimte is.

gepubliceerd op 13 februari 2016