Zolang ik me kan herinneren is er op tweede kerstdag een diner in de kelder. Als kind ging erheen met mijn moeders en zusje, als tiener met mijn vrienden en dit jaar heb ik de eer het diner zelf te mogen organiseren.
Het jaarlijkse kelderkerstdiner is een fenomeen. Oud en jong komen samen, koken in groepjes de verschillende gangen van de maaltijd en spelen rondom een bijzonder thema een act. Als kind was ik getroffen door hoe lief de mensen waren, hoe lekker het eten en hoe hilarisch de acts. Hoe bijzonder dit kerstdiner écht is, had ik pas later door.
Het beste van kerst en de kelder komen in het diner samen. Liefdevolle aandacht, lekker eten, humor, bezinning en creativiteit. Tijdens het gezamenlijk koken, het voorbereiden van de acts en de gesprekken aan tafel leer je elkaar kennen. Je ziet elkaar echt. Tijdens de acts laten mensen door te spelen iets van zichzelf zien dat, wanneer ze ‘zichzelf’ zijn, misschien verborgen blijft. Elk jaar vinden we zo weer de balans tussen luchtigheid en diepte die deze samenkomst zo uniek maakt.
Geïnspireerd op het jaarthema van Vrijburg is het thema van het diner dit jaar ‘pleidooi zonder woorden’. Ik ben benieuwd wat voor acts, gesprekken en momenten hieruit gaan ontstaan en verheug me erop ook dit jaar weer velen van jullie te zien en samen deze bijzondere traditie in leven te houden.

gepubliceerd op 25 december 2016