Verliefd op Jezus? Ik dacht van niet! Daar heb ik geen talent voor. Dat laat ik over aan Maria van Magdala en Hadewych.
Mijn vrienden kunnen vertellen dat ik  een talent heb om vaak verliefd te zijn.  Verliefd op Amsterdam, op mijn geboortedorp, op liturgisch gezang, op leuke mannen.
Vroeg of laat komt natuurlijk altijd de tijd dat verliefdheid overgaat in afstand nemen of dichterbij komen en de roze wolk verlaten.  Mijn geboorteplaats heb ik al lang verlaten,  mannen worden een serieuze vriend of er moet afscheid worden genomen en  wat Amsterdam betreft: de meeste tijd is het “gewoon” de stad waar ik woon.    Er sluipt een soort gewenning in relaties, vriendschappen en woonsituaties.
Totdat er iets gebeurt.  Ik ga verhuizen of reizen. Ik ontdek een nieuwe woonplaats. Ineens  kom ik een man tegen en denk: wauw!
Laatst kwam ik een man tegen die in mijn ogen heel gelovig is. Ik dacht: “die is mooi van buiten en puur van binnen”. Het contact raakte me zo dat ik eens goed na ging denken over de inhoud van mijn eigen geloof.  Want mijn eigen geloofsleven is vaak  een buitenkant: activiteiten in plaats van meditatie.
Ik ging weer met nieuw elan boeken lezen en  liturgische liederen waarderen zoals die  in Vrijburg, in  de Oud Katholieke en in de Anglicaanse traditie worden gezongen.
Het werd tijd om vrienden eens te bevragen: “wat geloven  jullie eigenlijk? “  Is het “gewoon” zoals de stad waar je in woont? Of zit er nog spanning in om je weer eens opnieuw te verwonderen?
Is het de vaste rots van ons behoud of is het (zoals een Kamper professor eens zei) jezelf een vlot liegen om je aan op te trekken?
Ik wens iedereen toe dat zij of hij regelmatig verliefd wordt oftewel een inspirerend persoon ontmoet en daarmee het geloof herontdekt!

gepubliceerd op 15 juni 2016