Geschreven door Joan de Roos
Voorgelezen door Gert van Drimmelen
Geluidsmontage Seth Mook

Thema: Gevangen

Hippo

Er zijn diersoorten op aarde die gevangen zitten in hun grote lijf.
Eén daarvan is het nijlpaard.
Van alles wat op aarde leeft is dit wel één van de merkwaardigste creaturen.
Het schijnt dat zelfs het kleinste vliegje op aarde bijdraagt aan de instandhouding van een goed milieu op aarde.
Of dat ook voor het nijlpaard geldt vraag ik me af.

Een Hippo kan een beetje in het water dobberen of met een enorme vaart recht toe recht aan naar een rivier hollen. Hij kan zo hard met zijn staartje slingeren dat hij op een mestwagen gaat lijken als hij moet poepen.
En verder geldt wat de dichter T.S. Elliott in een mooi gedicht schreef:

The broad-backed hippopotamus
Rests on his belly in the mud;
Although he seems so firm to us
He is merely flesh and blood.

Maar dan gaat het gedicht een heel andere kant op! Elliott vergelijkt het nijlpaard met de Kerk.

Aan het eind van het gedicht zegt hij: nog eerder rijst een hippo ten hemel dan dat de Ware Kerk in haar geheel zaligheid zal verwerven. Lees in een paar andere verzen van het gedicht hoe dit verder gaat.

I saw the ‘potamus take wing
Ascending from the damp savannas,
And quiring angels round him sing
The praise of God, in loud hosannas.

Blood of the Lamb shall wash him clean
And him shall heavenly arms enfold,
Among the saints he shall be seen
Performing on a harp of gold.

He shall be washed as white as snow,
By all the martyr’d virgins kist,
While the True Church remains below
Wrapt in the old miasmal mist.

gepubliceerd op 29 januari 2021