Vrijzinnige miniatuur #134

door Vrijzinnige Miniaturen

Geschreven door Eli Valeton
Voorgelezen door Gert van Drimmelen
Geluidsmontage Seth Mook
Thema: Blij

Verheug u

Verheug u, gij dochter van Sion,…
Wie of wat maakte dat dit lied ineens in mijn gedachten opkwam?

Kan ik mij wel verheugen in iets? Oh jawel! Ik word blij van bloeiende krokussen, van tsjilpende mussen in de dakgoot, van kinderen die met krijt de stoep versieren.

Maar eigenlijk ben ik tegenwoordig vaker verdrietig. Omdat de Hema dicht is en de boekhandels, omdat ik niet naar de kerk kan en niet naar Artis, omdat ik niet naar concerten kan, omdat … omdat er zoveel niet kan. Hoe lang nog?
En als ik dan denk aan mensen die economisch gezien aan de grond zitten, dan wordt het alleen maar erger. Want mijzelf wel troosten en gewoon thuis koffie drinken met taart erbij, daar hebben de caféhouders niets aan.

De profundis clamavi ad te, Domine. Uit diepten van ellenden roep ik tot U schrijft de psalmdichter. (Psalm 130.)
Die woorden passen meer bij mijn stemming.

De pers komt met berichten en foto’s van feestende jongeren. Die trekken zich niets aan van de huidige omgangsnormen. Ik zou ook zo graag weer eens een feestje willen! Niet zoals zij, hossend op muziek die de grens met lawaai doorbreekt maar een ouderwetse verjaardag! Ik denk dan aan een huiskamer, volgepakt met pratende en lachende mensen die elkaar bij binnenkomst omhelzen en zoenen en ook weer als ze weg gaan. “Tot gauw!”, roepen ze.

Maar ik ben braaf. Niet bang, wel voorzichtig. Eigenlijk ben ik er zeker van dat ik geen risico loop. Ik houd me aan de regels totdat ik gevaccineerd ben. Gelukkig ben ik nu aan de beurt en krijg ik binnenkort mijn eerste prik.

Het is net of deze situatie me gevoeliger maakt voor mooie dingen. Ik kan ineens ontzettend blij worden van die krokussen, van mooie muziek op de radio, of van een telefoongesprek.

gepubliceerd op 15 maart 2021



Alle columns