Vrijzinnige miniatuur #135

door Vrijzinnige Miniaturen

Geschreven door Joost Röselaers
Voorgelezen door Gert van Drimmelen
Geluidsmontage Seth Mook
Thema: Blij

Wandelen, een spirituele oefening

Een van de activiteiten die ik ben gaan waarderen in deze Coronatijd is het wandelen. Wij hebben er hier in huis een nieuwe gewoonte van gemaakt om elke avond te gaan wandelen. En we zijn niet de enige. Het is soms filelopen. We willen eruit. Misschien wel om de onrust te bezweren. De onrust die zich kan ophopen als je te lang binnen zit. Maar ook omdat we snakken naar buitenlucht, naar beweging, naar ruimte, naar andere perspectieven.

Wandelen moet ik hoe dan ook, om weer tot leven te komen’, schrijft de Zwitserse auteur Robert Walser in De wandelaar, uit 1917. ‘Op een wijdlopige wandeling schieten mij duizend bruikbare gedachten te binnen, terwijl ik opgesloten in mijn huis jammerlijk zou verdorren, verdrogen.’
Ik herken dat. Het denken stokt als je te lang binnen zit. Tijdens een lange wandeling kan het zomaar zijn dat tal van gedachten en zorgen die het creatieve proces blokkeren worden ontmanteld, waardoor je gaandeweg steeds meer ruimte geeft aan de bron die je nodig hebt om op nieuwe ideeën te komen. Wandelen kan een spirituele oefening worden. 

Deze waardering geldt ook voor een wandeling met zijn tweeën. Ik heb de afgelopen maanden het wandelpastoraat ontdekt. Ik heb ondertussen een aantal vaste wandelroutes van een uur in Amsterdam en daarbuiten. Dat levert mooie gesprekken op. Je hoeft elkaar niet aan te kijken, je kunt gerust stiltes laten vallen en er zit beweging in het gesprek. Om Robert Walser te parafraseren: al wandelend komen wij weer tot leven! 

gepubliceerd op 16 maart 2021



Alle columns