Geschreven door Marion Sanders
Voorgelezen door Gert van Drimmelen
Geluidsmontage Seth Mook
Thema: Lente

Eindelijk lente

Vroeger had ik altijd moeite als het weer langer licht werd. Ik miste dan de intimiteit, die de winteravonden konden geven, de beslotenheid van binnenshuis zijn. De decembermaand met alle feestelijkheden waar ik naar uitkeek. Temeer daar er ook nog verjaardagen in die maand zaten. En met kerst het ‘sterappeltje’ dat we als kind in de kerk kregen. Ieder jaar was ik vol verwachting.
Daarvoor had ik al intens genoten van de herfst, de prachtige warme kleuren, de geur als opmaat naar de vrolijkheid van de winter. Heel eerlijk gezegd vond ik het lengen van de dagen met als klapstuk zo wat de hele dag licht ongelooflijk saai.

Pas de laatste jaren leer ik plezier te krijgen in het zachte groen en het aanzwellende gefluit van de vogels in de lente.
Ik heb foto’s die behoren tot mijn ervaring van deze lente.
Op één foto kleeft een stenen vogelhuisje aan de zijmuur van een laag flatgebouw bij mij in de buurt. En het is niet één vogelhuisje, nee, het zijn er een heleboel die aan de zijmuur kleven.
Tramlijn 26 rijdt er langs. De rails ligt verdiept in het gras en dikke heggen flankeren de rails. Zo kunnen de mussen volop genieten van wat de stad ze geeft. Met volle teugen en veel gekwetter maken de kleine vogeltjes er graag gebruik van. Een lust voor het oor én het oog.

Op een andere foto staan de kleine cyclaampjes en de weelderige sneeuwklokjes in volle bloei op een 2 ½ ha bostuin in Bakkum, waar ik eens in de maand kom om te helpen. Altijd onkruid wieden. Geen straf, maar plezier.
Ik kijk dan naar de overvliegende ganzen. En soms, heel soms, naar een Oehoe-echtpaar in een hoge dennenboom. Een lust voor het oog én het oor.

Wat een geluk dat ik op tijd plezier in de lente heb gekregen.

Tot slot een beetje ‘stout’ gedichtje van Pieter W.
Of het in deze tijd past? Het is maar hoe je het bekijkt.

Eindelijk lente 

vandaag is alles anders
zoals de rivier glinstert
de oevers groen zijn van ongeduld
de wolken met hun goudwitte randen
overzeilen als lichtschepen
het licht als nooit zo helder is
de vogels gerichter vliegen
de meerkoeten knikkend
hun instemming betuigen
en de vrouwen
ze dromen
ze glimlachen
praten zacht
anders dan mannen
die gaan recht op hun doel af
de vrouw 

gepubliceerd op 24 maart 2021