Vrijzinnige miniatuur #147

door Vrijzinnige Miniaturen

 

Geschreven door Thomas Meerwijk
Voorgelezen door Gert van Drimmelen
Geluidsmontage Seth Mook
Thema: Lijden

Het geluk in lijden

In een college over ethiek werd ons een keer de vraag gesteld of wij, als wij de kans zouden krijgen, ons zouden aansluiten op een zogeheten ‘Geluksmachine’. Deze geluksmachine zou een simulatie van het perfecte leven zijn, waarbij het geluk gemaximaliseerd zou worden. 

Veel mensen antwoordden terughoudend. Ze wilden dit toch niet doen, omdat zij geen familie en vrienden wilden verliezen, of omdat ze nog iets voor deze wereld wilden betekenen. Toen ik de vraag kreeg zei ik ook dat ik dat liever niet zou willen, maar toen ik bedacht waaròm ik dit niet wou, kwam ik er op uit dat ik een iets egoïstischer reden, namelijk dat ik al heel gelukkig wàs. 

De discussie ging verder over hoe dat ‘perfecte’ leven er dan uit zou zien. Iedereen was het er al snel met elkaar over eens dat alleen maar puur geluk niet het perfecte leven kan zijn. Lijden moet er ook bij zijn, anders is er geen waardering meer voor het geluk dat er is. Een goed evenwicht tussen lijden en geluk zou dus perfect zijn.

Hier kon ik mij wel in vinden als reden van mijn geluk. Ik zou niet zeggen dat ik al te veel heb moeten lijden in mijn leven, maar verlies is er wel geweest. Dit verlies heeft mij echter wel doen beseffen dat je beter kan kijken naar wat je op dit moment allemaal hebt en niet in moet zitten over dat dat nog meer had kunnen zijn. En dit inzicht draag ik nog elke dag met mij mee. 

Het lijden hoeft dus niet alleen maar negatief te zijn, er zit zelfs iets moois in. Zo kan ik mijn toekomstige lijden beter tegemoet zien, en kan ik die geluksmachine verder links laten liggen. 

 

gepubliceerd op 1 april 2021



Alle columns