Vrijzinnige miniatuur #154

door Vrijzinnige Miniaturen

Geschreven door Marion Sanders
Voorgelezen door Gert van Drimmelen
Geluidsmontage Seth Mook
Thema: Stom

Wat ik een beetje stom vind

Zelfs coronatijd kent een cultuurbeweging. Echt waar! Ik zag het voor mijn raam gebeuren. Ik keek er recht op. Ik heb namelijk zo’n ‘afvalkooi’ voor mijn neus. Zo’n plek bestaande uit drie stalen hekken. Één lange en twee korte. Er is geen vierde. Zo kun je jouw overtollig geworden goederen er gemakkelijk inschuiven. Eén keer in de week wordt het dan opgehaald en mag je het de avond daarvoor alvast neerzetten. Maar dat is velen een onbekend begrip, ‘de avond daarvoor’. De avond daarvoor bestaat niet. Als de bulk afgedankte goederen op de afgesproken dag is opgehaald, volgt binnen enkele uren de eerste lading voor de volgende week alweer. Het is een levendige en niet helemaal afwisselend gebeuren. Zo heeft mijn dochter in de coronatijd haar volkstuinhuisje er behoorlijk mee kunnen vullen. Van afdruiprek tot bijzettafeltje. Ook ik heb er twee leuke attributen vandaan gehaald. Maar wat er het allermeeste stond, wekelijks zelfs, waren eettafelstoelen en matrassen! 

Op àlle afvalpunten waren die altijd prominent aanwezig: Eettafelstoelen. Waarom eettafelstoelen? Ik heb er maar eens mijn fantasie op los gelaten…
Keurig gerangschikt staan de stoelen om de feestelijk gedekte tafel. Zo direct komen de beste vrienden eten, voor wie ze zich graag uitsloven om een zo uitbundig mogelijk dinertje te kunnen voorzetten met een mooi glas wijn. Eenmaal aan tafel ontstaat er altijd een goed gesprek. En daar zijn ze alle vier dol op… Maar er is een pandemie gaande, genaamd Corona. Dus helemaal geen feestelijk gedekte tafel en een goed gesprek met fijne vrienden. Er zijn alleen maar rugleuningen waar geen fijne vrienden, een grootouder of een zakenrelatie tegenaan leunen. En de stoelen worden saai, er moet verandering komen. Weg ermee, iets nieuws, iets vrolijks om de moed erin te houden. En daar gaan de trouwe oude stoelen naar de ‘afvalkooi’. Zo vlug mogelijk, welke dag het van de week ook is, aan wachten doen we niet. We doen het ‘NU’ 

En hoe zou het met de matrassen binnenshuis gaan? Dat laat ik graag aan uw eigen fantasie over.
Nu is er nòg een probleem. De kartonnen dozen, die om alles heen zitten en die door de af en aan rijdende bestelbusjes van de diverse bedrijven meer malen per dag worden bezorgd. Waar laten we die? Geen probleem, in de ‘afvalkooi’ ermee, daar is ie toch voor! Ik vind het woord ‘stom’ hier wel een beetje op zijn plaats.

gepubliceerd op 12 april 2021



Alle columns