Geschreven door: Joan de Roos
Voorgelzezen door: Sanne van Deursen

Aangeraakt!

Onlangs kocht ik een teddybeer. Die stond buiten in een rek bij een winkel in de buurt.
Ik was er direct al door geraakt, het is zo’n lieve zachte beer …
Hij was niet duur en bovendien steunde ik een goed doel, iets met kinderen.
Maar toen bedacht ik : “ik kan als zeventigjarige toch geen beer meer voor mezelf kopen?’ Maar al snel dacht ik verder: “waarom eigenlijk niet?”

Ooit zag ik op tv een programma een oude dame die een Mickey Mouse telefoon wilde hebben. Haar familie vond het maar onzin, maar een verzorgende in haar omgeving heeft de telefoon gewoon voor haar gekocht en ze heeft er enorm van genoten.
Dus heb ik de beer gekocht en in mijn tas meegenomen.

Het was natuurlijk de vraag hoe de beer moest gaan heten. Er werden allerlei suggesties gedaan die ik later verwierp. Ik wist het zeker: de beer moest Bolke gaan heten naar de beer uit een kinderboek in mijn jeugd. “Bolke de beer, daar is hij weer” zingen de kinderen tegenwoordig en inderdaad: daar is hij weer!

Thuisgekomen heb ik gekeken waar Bolke zich het best op zijn plaats zou voelen. Ik merkte dat hij zich overal alleen voelde. Daarom heb ik hem voor het raam gezet zodat hij naar de buurkinderen kon kijken en zij naar hem. En het lukte want ze gingen naar hem zwaaien.

Maar laten de buurkinderen nu net verhuizen … en Bolke was weer alleen!

Toen heb ik een roze Nijntje in huis gehaald. Nu zijn ze samen op een goede plek in mijn huis.
Natuurlijk heb ik al deze dingen gedaan uit het verlangen aangeraakt te worden. Ik mag graag knuffelen en dat kan in deze bijzondere tijd veel minder dan anders. Het komt vast weer goed en intussen heb ik Bolke … en hij heeft Nijntje.

gepubliceerd op 17 november 2020