Vrijzinnige miniatuur #56

door Vrijzinnige Miniaturen

Geschreven door: Eli Valeton
Voorgelezen door: Jet van Koppen

Melancholie

Het is niet de herfst die me melancholiek maakt. Ik geniet juist van de kleurenpracht van het tapijt van afgevallen bladeren. Er zijn veel dingen die me raken en me blij maken met hun kleur en klank. Muziek van Bach, de dagelijkse Vrijzinnige Miniatuur, gedichten. Ik zoek dat op met mijn zintuigen en ziel. Maar dat ik me daarvoor open stel maakt me ook kwetsbaar. Er wordt vaak gedaan alsof dat iets goeds is, je kwetsbaar opstellen. Dat betekent echter wel dat je ook gekwetst kunt worden, en dat doet pijn. Donkere wolken na een opklaring.

Positief is bij voorbeeld het bericht dat er een achternichtje van me geboren is. Maar daarna maak ik me dan weer zorgen over de wereld waarin zij straks zal leven. De wereld die wij, mensen van nu, voor haar achterlaten en die wij aan het bederven zijn. Ik voel me machteloos daar wat aan te doen. Hier en daar wat zwerfafval oprapen is niet genoeg.

Ik ben ontzettend blij met de overwinning van Harris en Biden. Tegelijk maak ik me zorgen over de moeite die ze zullen hebben met hun logge tegenpartij. Hoe ziet de toekomst van de Verenigde Staten eruit? Donkere wolken.

De tweede corona-golf is gelukkig aan het afnemen. Maar misschien komt er nog wel een derde. Er zijn zoveel mensen, vooral jongeren, die zich niet meer aan de nieuwe leefstijl kunnen of willen houden.

Dat soort overwegingen maakt me melancholiek. Wat dan helpt is wat bladeren, lezen en plaatjes kijken in ‘The Boy, the Mole, the Fox and the Horse’ van Charlie Mackesy. Dat boek bemoedigt me echt! Door de ontroerend mooie tekeningen, het grappige, het verrassende en de niet clichématige wijsheid. Ik kan niet goed uitleggen waarom het zo goed is. Kijk zelf maar eens en lees de vertaling van twee dialogen uit het boek!

1: “Wat is het beste wat je ooit hebt ontdekt” vroeg de mol. “Dat ik goed genoeg ben, zoals ik ben”, zei de jongen.

2. “Ik zie geen uitweg meer”, zei de jongen.
“Kan je je volgende stap zien?”, vroeg het paard.
“Ja”.
“Neem die dan gewoon”, zei het paard.

gepubliceerd op 23 november 2020



Alle columns