Vrijzinnige miniatuur #68

door Vrijzinnige Miniaturen

Geschreven door: Herman Vinckers
Voorgelezen door: Sanne van Deursen

Praise the Lord, hallelujah!

Op Netflix is momenteel de zesdelige documentaireserie ‘Voices of fire’ te zien. Het is een talentenjacht, georganiseerd door een kerk aan de oostkust van de Verenigde Staten, de Faith World Ministries in Norfolk, Virginia. Dominee Ezekiel Williams, die ‘bishop’ wordt genoemd, wil een gospelkoor samenstellen. En niet zomaar een gospelkoor, een tóp-gospelkoor. Hij is de oom van Pharrell Williams, die wereldberoemd werd met de hit ‘Happy’. Pharrell zit af en toe bij de audities en heeft de serie mede geproduceerd.

Er komen honderden mensen op af. De jury zit soms met de handen in het haar, omdat er zóveel talent voorbijkomt. Na drie auditierondes worden er 75 mensen uitgekozen: 25 sopranen, 25 alten en 25 tenoren. (“Een bassectie is er niet”, legt de dirigent uit, “gospelmuziek is geschreven voor drie stemmen”.) Daarna volgt er nóg een afvalronde, waarin ‘aan de boom geschud’ wordt en definitief zal blijken wie er goed genoeg is om te blijven. De druk is groot, je wordt niet geacht zomaar een beetje leuk te zingen. Er worden ‘eenhoorns’ gezocht, individuen die er durven te stáán – wie bij het zingen op anderen leunt is áf.

Voor veel van de deelnemers hangt er nogal wat van af. Vaak zijn ze door een diep dal gegaan voordat ze de muziek vonden, of terúgvonden. Of voordat ze Jezus vonden. Zangtalent is één criterium, maar het overbrengen van het geloof is minstens zo belangrijk. Deelneemster Danlie Cuenca zingt tijdens haar auditie ‘Jesus loves me’, niet meer dan deze drie woorden, keer op keer. Ze moet ervan huilen en kan even niet verder zingen, zo diep is zij geraakt door dit besef.

En de jury wordt bij tijd en wijle helemaal gek. Ze klappen, schreeuwen, moedigen aan of vallen stil – alleen dát al is een genot om naar te kijken. Maar het zijn de deelnemers, met hun stemmen, hun geloof, hun vechtlust, ja, hun vuur, die wérkelijk grote indruk maken.

Ik ben nog niet klaar met de serie, zit in aflevering 5, nadat de boom geschud is en het koor nog maar een paar weken de tijd heeft tot het grote debuutconcert.

Ik ben zó benieuwd!

gepubliceerd op 9 december 2020



Alle columns