Geschreven door Lodewieke Groeneveld

Voorgelezen door Gert van Drimmelen


Nieuw – Vroeger stonden we ervoor in de rij

Voor een kerstvoorbereiding pakte ik deze week de trein. De conducteur in de trein had er zin in. Hij kletste via de intercom er zeker zo’n vijf minuten op los. Hij vertelde onder andere over hoe wij de mondkapjes op moeten doen: “Niet tot over de ogen, dan val je zo hard bij het uitstappen!” Ook vertelde hij dat als je te dicht bij anderen komt, je later misschien op de corona-app een melding krijgt dat je in quarantaine moet. Maar hij legde ons uit: “Je denkt misschien, quarantaine, dat is iets nieuws, maar nee, het is al een oud principe, vroeger stonden we ervoor in de rij, voor een kar-antenne.”


Welkome humor op deze reis tijdens de harde lockdown. De conducteur duidt quarantaine als een oud principe. Oud en vertrouwd. Dat iets altijd al bestaan heeft, kan troostend zijn. De mens heeft er dus mee weten te leven en een weg gevonden. 


Tegelijkertijd is in de christelijke traditie, wat nieuw is vaak troostend. De hoop dat iets anders kan, of vernieuwd kan worden, biedt perspectief. Zo fungeerde het idee van het Koninkrijk van God in de geschiedenis ook als een contrastgedachte met hoe de bestaande, vertrouwde maatschappij was. En hoe die zou kúnnen zijn, een plaats voor gelijken. 

Had de conducteur een vooruitziende blik dat wij onze ogen niet moeten bedekken? In ieder geval maakte hij de lockdown minder hard en gezelliger.

gepubliceerd op 8 januari 2021