Vrijzinnige miniatuur #90

door Vrijzinnige Miniaturen

Geschreven door Christian Modehn
Voorgelezen door Gert van Drimmelen
Geluidsmontage Seth Mook

Thema: Alledaags

Is het leven van alle dag grijs, kleurloos?

Aan het begin van een nieuw jaar dacht ik vroeger vaak:
Nu begint het kleurloze, grijze dagelijkse leven weer, een leven dat bepaald wordt door routine en eentonigheid, zonder hoogtepunten en bijzondere feesten.
Grijs was voor mij een kleur zonder glans, mat, onopvallend, onpersoonlijk. Over alles viel dan een grauwsluier. Het zorgde voor een melancholische stemming. Ook in veel Europese talen heet het leven in eentonigheid en verveling ook ‘grijze alledaagsheid’.
Begin 2021 is mijn mening over die grijze alledaagsheid veranderd. En dat heeft te maken met het coronavirus.
De pandemie heeft aan veel mensen een heel nieuw leven van alledag opgedrongen: met andere vormen van communicatie, met het verlies van fysiek contact, met de nerveuze berichtgeving over alle nieuwe onderzoeksresultaten, of erger nog, de alledaagse strijd om effectieve hulp voor zieken en steun voor stervenden, en die is allesbehalve routine. Toch is ook dit dagelijkse leven grijs. Maar ik ontdek dat er kleurnuances in het grijs zitten.
Aan de ene kant vult Corona ons dagelijkse leven met angst. Aan de andere kant ontstaat solidariteit, zijn er nieuwe pogingen om gemeenschap te zijn, spiritualiteit uit te bereiden en kerkdiensten anders vorm te geven…
‘Grijs’ is een mengeling is van wit en zwart. Soms neigt onze ‘grijze stemming’ meer naar zwart, naar het donker, naar het hopeloze, maar soms ook meer naar het licht, naar hoop; hoop waar de kleur wit voor staat.
Het vaccin moeten we nu associëren met dat wit.
In ons grauwe alledaagse leven worden we nu heen en weer geslingerd tussen hoop en wanhoop. De zogenaamd saaie kleur grijs is dus existentieel divers. Van rustgevend zilvergrijs, warm antraciet tot hoopvol blauwgrijs. Met de juiste mix is grijs een kleur van een zekere schoonheid. Het leidt niet noodzakelijk tot opgewektheid, maar het wekt het besef dat ons leven voortdurend verandert in verschillende grijstinten.
Om dit te kunnen herkennen, hebben we altijd licht nodig, en we hebben helderheid nodig. Dat is wat de kleur wit uitdrukt.
Het licht, het wit maakt het ons mogelijk te leven. Alleen omdat het volle licht, het wit bestaat, kunnen we het donker, het zwart waarnemen.
In het besef dat ons dagelijks leven zich in grijstinten afspeelt, kunnen we tot het inzicht komen dat het de zin van ons leven is om van het licht, en dus van het wit te houden en dat idee met anderen te delen.
In deze ontmoeting van bewegende grijstinten komt in ons het verlangen op naar veelzijdigheid, naar een kleurrijk en fantasievol leven met spel, kunst, religie, eros, en… met solidariteit.

gepubliceerd op 12 januari 2021



Alle columns