In juni gaat een groep van twaalf Vrijburg-keldermensen naar Armenië. De groep verdiepte zich in de ‘kwestie van de Armeense genocide’, zoals die 100 jaar geleden plaatsvond in Turkije.
Een belangrijke bron voor ons was de zesdelige tv-serie ‘Bloedbroeders’, waarin een Turk en een Armeen op zoek gaan naar de waarheid over de genocide op Armeniërs. De Turken ontkennen dat er genocide werd gepleegd en de Armeniërs kunnen de Turken niet vergeven om de gruwelen van toen. In Turkije is het bij wet verboden de Armeense genocide te noemen, terwijl het in Oostenrijk verboden is de genocide te ontkennen. Wat is de waarheid; was het genocide of niet?
Hoewel wij geneigd zijn de Armeniërs te geloven en de Turken niet, was het een bijzondere ervaring om twee mannen te zien zoeken naar de waarheid. De zoektocht eindigt in Armenië, waar ze een 105 jaar oude man spreken die de verontschuldigingen van de Turkse man aanvankelijk niet kan aanvaarden. Er is te veel ellende aangericht. Maar na een lang gesprek groeide het vertrouwen in deze ‘goede Turk’. En uiteindelijk konden de twee elkaar in de armen nemen en ontstond er een persoonlijke verzoening. Op dat moment wordt waarheid ondergeschikt aan het vertrouwen dat de beide mannen in elkaar konden hebben: zoiets nooit meer. En dat bezegelden ze met een omhelzing.
Ik wens dit inzicht iedereen toe.

gepubliceerd op 11 juni 2015