Vrijzinnige miniatuur #123

door Vrijzinnige Miniaturen

Geschreven door Eli Valeton
Voorgelezen door Gert van Drimmelen
Geluidsmontage Seth Mook
Thema: Gematigdheid

Broeder Frans

Toen ik een jaar of tien was kreeg ik het boek “Francesco” van Jean Dulieu cadeau, dat voor kinderen het leven van Franciscus van Assisi vertelt. Sindsdien betekent die heilige veel voor mij. Als kind wilde ik hem letterlijk navolgen, een beetje extreem zelfs: ik probeerde een keer te slapen op het kleedje voor m’n bed, zonder deken. Maar de grond was zo hard en ik kreeg het zo koud! Eenmaal terug in mijn bed sliep ik teleurgesteld in.

Wat mij heel erg aansprak in Franciscus was zijn omgang met dieren. Een bekend verhaal is dat hij eens preekte voor de vogels. Ik zag dat als pure dierenliefde en was nog te jong om te begrijpen dat hij dat deed om een andere reden: als protest, omdat de ménsen niet naar hem wilden luisteren. Ik las de verhalen over Broeder Frans natuurlijk als een kind, selectief. Wat ik niet begreep sloeg ik over.

Later beoordeelde ik de verhalen meer kritisch. Het afzien van elk bezit leidde ertoe dat hij en zijn medebroeders moesten bedelden om eten. Daar zou ik grote moeite mee hebben, met bedelen. Maar wat is er tegen? Het zal mijn sterke behoefte aan onafhankelijkheid zijn.

Wat me nog steeds heel erg bezighoudt is zijn zelfgekozen armoede. Het is zo’n prachtig ideaal! Soberheid! Vrij zijn van zorgen om stoffelijke zaken! Maar wat breng ik daarvan terecht? Zie mijn huis vól met spullen! Ik zou best veel van die dingen kunnen wegdoen of weggeven. Behalve natuurlijk wat echt noodzakelijk is. Maar wat is echt noodzakelijk? En ik bezit ook allerlei dingen die niet echt nodig zijn maar alleen maar mooi, of verbonden aan een herinnering. Mag ik die niet houden?

Ach broeder Frans, je bent nog steeds mijn grote inspiratiebron, maar wat maak je het me soms moeilijk!

gepubliceerd op 26 februari 2021



Alle columns