Geschreven door André Meiresonne (Dominee voor de ongelovigen)
Voorgelezen door Gert van Drimmelen
Geluidsmontage Seth Mook
Thema: Mens en Natuur 

Wij zijn natuur. Net als de dieren. Weliswaar ver geëvolueerd, maar wij maken, net als de andere dieren, deel uit van de natuur. 

Ondertussen onderzoeken wij de natuur. We werken in de natuur, we werken met de natuur, we werken aan de natuur. We veranderen de natuur. We scheppen natuur. We scheppen. We zijn scheppers geworden. Een soort goden. Je zou zomaar kunnen denken: wij zijn God zelf. 

Tegelijk zijn we onderworpen aan diezelfde natuur. Want uiteindelijk is de natuur de baas – neem nou corona. Als antwoord manipuleren we de natuur – neem nou de nieuwe vaccins. Om ons vervolgens toch weer te verbazen over de natuur – neem nou de onvoorziene reacties van de natuur op onze ondoordachte manier van omgaan met die natuur. Om vervolgens die verbazing, via onze aangeboren nieuwsgierigheid, weer om te zetten in nog meer kennis over de natuur – neem nou toekomstige manieren om de atmosfeer doelbewust te beïnvloeden. 

We zijn mede-scheppers van deze wereld geworden, ‘co-creators’ in het ‘antropoceen’. Stapje voor stapje worden we ‘goden gelijk’. Dat is betrekkelijk nieuw in vier miljard jaar evolutie – zelf scheppen doen we pas zo’n twaalfduizend jaar. Daar mogen we trots op zijn (‘Kijk ons eens…!’) – en we mogen bescheiden zijn (‘We hebben geen idee…!’). Want we kunnen echt heel veel (een man op de maan en een autootje op Mars, vaccins tegen epidemieën en ons leven verlengen) – en tegelijk hebben we de natuur niet in de hand, integendeel: dikwijls staan we met lege handen. 

Toch, steeds vaker kunnen we de natuur met succes naar onze hand zetten. Om vervolgens heel stil te worden – wanneer ons weer iets overkomt, dat we niet zagen aankomen. Het stemt mij dankbaar èn nederig. God zij geloofd 🙂 

gepubliceerd op 16 april 2021