Geschreven door: Thomas Meerwijk
Ingesproken door: Jet van Koppen

Besmet?

Ik zat me om te kleden na het sporten toen ik te horen kreeg dat ik en mijn huisgenoot afgelopen week in contact waren gekomen met iemand die positief getest was op corona. Op dat moment schieten er een heleboel dingen door mijn hoofd. Eetafspraken moeten worden afgezegd, familie en vrienden moeten ingelicht worden en ik moet natuurlijk zo snel mogelijk in quarantaine.

Naast dat dit natuurlijk meteen veel impact op mijn leven heeft, heeft het misschien nog wel meer invloed op het leven van de mensen om mij heen. Mijn derde huisgenoot durfde gedurende deze quarantaine zijn huis niet in, uit angst voor corona en het niet opgesloten willen zitten in zijn eigen huis. Of de mensen waarmee ik in contact was gekomen die nu ook in quarantaine moesten. En bovendien zou ik natuurlijk iemand ernstig ziek kunnen maken. Dit alles gaf mij een gevoel van een soort, ongegronde, schuld. Ongegrond omdat, als ik er rationeel over nadacht, iedereen dit had kunnen overkomen; ik hield mij immers zoveel mogelijk aan de corona maatregelen. Maar het rationele denken beschermt me uiteindelijk toch niet tegen zo’n soort schuldgevoel.

Ondanks alles, heeft deze situatie mij ook op een positieve manier geraakt. Een kennis uit de buurt die wel door de regen even boodschappen voor ons wilde doen waarna we in de boodschappentas een beterschapskaartje vonden samen met twee Tony Chocolonely repen. En een telefoontje van een vriend die ik eigenlijk alleen in groepsverband sprak en die mij nu persoonlijk even wou vragen hoe het met me ging en of ik me niet al te ziek voelde.

Ik heb gemerkt dat dit soort kleine gebaren enorm helpen en misschien wel noodzakelijk zijn om deze tijd met elkaar goed door te komen.

gepubliceerd op 6 oktober 2020