Geschreven door: Brigitte Kristel
Gelezen door : Jet van Koppen

Geraakt door de stoep (maar ook door de hulp)

Ik loop nietsvermoedend een winkel uit en ga op weg naar huis als vlak voor me een fietser van het fietspad plotseling de stoep op vliegt en daar kletterend ten val komt.

Ik schrik me wezenloos.

Ik zie dat het een oudere vrouw betreft. Ze is met de zijkant van haar gezicht hard op de stoep terechtgekomen. Ze is geschrokken, maar gelukkig nog wel bij kennis. Samen met een andere toegeschoten voorbijganger kijk ik of ze alles nog kan bewegen en helpen we haar van een liggende naar een zittende positie. Ik pak haar fiets op en zet die tegen de winkelpui. Aan de ene kant van het stuur hangt nog een tas vol boodschappen. Van de andere tas is het handvat gebroken. Waarschijnlijk is de tas tussen de spaken gekomen en heeft dat de val veroorzaakt. Ik raap de boodschappen die over de straat verspreid liggen bij elkaar en doe ze in het extra boodschappentasje dat ik tegenwoordig altijd bij me heb. Een winkelmedewerker komt naar buiten en geeft de vrouw een kopje thee voor de schrik.

Wat nu te doen? Ze is te goed om een ambulance te bellen, maar te slecht om zomaar achter te laten. “Kan ik iemand voor u bellen?” vraag ik. “Heeft u kinderen?” De vrouw antwoordt geschrokken: “Nee, belt u alstublieft niet mijn kinderen, want dan mag ik nooit meer van ze op de fiets.” Ik vraag waar ze woont en dat blijkt een paar straten verderop te zijn. De andere voorbijganger en ik besluiten haar naar huis te brengen. Bij haar huis aangekomen, zet ik haar fiets buiten in het rek op slot en we brengen de vrouw en de boodschappen naar boven. We geven haar nog wat goede raad, bijvoorbeeld dat ze de huisarts moet bellen als ze duizelig of misselijk wordt, want ze heeft tenslotte een flinke klap met haar hoofd gemaakt. Dat belooft ze en ze bedankt ons uitvoerig met tranen in haar ogen.

gepubliceerd op 28 oktober 2020