Klik hier om deze miniatuur te beluisteren. 

“Durf te geloven”

Iedereen die op die bewuste zondagmorgen naar Vrijburg komt, kent het verhaal dat Mpho Butu voorleest…… Indrukwekkend sterk, in haar kleurige Zuid-Afrikaanse outfit staat MPho voor het publiek.

Ze vertelt het overbekende verhaal dat Jezus over het water loopt naar de boot met discipelen die dreigen te verdrinken. En de mensen in de boot zijn bang, zo bang en worden nog banger als ze iemand over het water zien aan komen lopen. Geloven ze deze man of vrouw die zegt “KOM “en hun hand vasthoudt als ze dreigen te zinken?

Terwijl Mpho het verhaal voorleest, doemen mij de beelden op van de zinkende boten met vluchtelingen. Die vreselijke beelden van heel veel mensen op een te kleine boot, hoge golven, angstige mensen en kinderen die schreeuwen en huilen. Zoveel angst….de dood is vlakbij.

En dan is er niemand die over het water komt…..echt niemand? Niemand die daar op dat moment kan helpen, kalmte kan brengen, mensen kan laten nadenken…..?

Maar waar zijn wij, rijke welgestelde Europese landen die ons hebben teruggetrokken op ons welgevoede continent met hoge hekken eromheen.

Waar zijn onze regeringen, waar is onze politiek? Wij kunnen toch over dat water lopen en hen helpen? Wij hebben toch geld, ruimte en middelen? Wat weerhoudt ons? Angst?

Het raakt me en ik word er somber van.

Dan zie ik Ilja Leonard Pfeiffer in Zomergasten die zegt ”Durf te geloven” en op de vraag wat hij dan gelooft, antwoordt: ¨ ik geloof dat het mogelijk is om iets in deze wereld te verbeteren en ik geloof dat het mogelijk is een goed mens te zijn, al is het maar een kort moment, voor een paar medemensen iets te betekenen..

En ook dat raakt me en geeft me weer hoop. Zoals ook die prachtige, sterke Mpho Butu, die staat voor haar verhaal en haar geschiedenis, hoop achterlaat.

 

gepubliceerd op 11 september 2020