Niet alleen de angst is besmettelijk, maar ook de rust en de vreugde*

In de maand april bleef mijn voordeur gesloten. Mijn onderbuurvrouw was geveld door de Corona en zo meer mensen in mijn omgeving. Gelukkig hebben ze het allemaal overleefd.

Mijn agenda was leeg, geen vergaderingen, feestjes of andere uitstapjes. Zelfs mijn dagelijkse boodschappen werden door anderen voor mijn deur gezet.

In de eerste drie weken vermaakte ik mij best. Ik poetste mijn huis, las wat boeken en keek heel veel tv.

Maar steeds meer werd het een saaie tijd, alle dagen begonnen op elkaar te lijken. Geheel anders werden mijn nachtelijke uren, steeds vaker begon ik niet fijn en zelfs beangstigend te dromen. Ik werd weer dat kind dat ziek was, niet mee kon spelen en zichzelf maar wat moest vermaken.

De uitweg uit dit land van angst en duisternis kwam vanzelf naar mij toe.

Op een dag, terwijl ik in een pan met soep stond te roeren, begon ik een oud kerstliedje te zingen. Het was afkomstig uit een musical dat in de jaren zeventig geoefend en opgevoerd werd in de Doopsgezinde kerk van Amsterdam.

Gooi de stal deur open!

Laat de mensen zien,
laat de mensen horen,

dat zij niet zijn verloren!

 

En zo zong ik de tekst:

Gooi je voordeur open!

Ga de mensen zien,
en ga de anderen horen!

Deze woorden werden in de Corona tijd mijn redding.

Nog dezelfde dag pakte ik mijn fiets en maakte een rondje door de stille straten van mijn wijk. Ik stopte bij een winkel met lappen stof en naaibenodigdheden.

Die middag kocht ik mijn lapjes van verlangen!

Op koningsdag kwam mijn naaimachine – dat ding was al jaren niet meer aangeraakt – op tafel te staan.

De oranje lap met bloemen werd een warm shirt, dat ik ging dragen op mijn tochten door de natuur.

En die stof met kleine busjes? Het werd mijn jasje van verlangen; Samen met mijn vrienden terug naar die mooie vakantie in dat dorpje in Zuid-Frankrijk!

Ik ga er vanuit dat het ons in augustus gaat lukken. Ik ga ze weer zien, die zonnebloemen en oleanders!

 

*Niet alleen de angst is besmettelijk, maar ook de rust en de vreugde; Bron: Verzet en overgave (1951), Dietrich Bonhoeffer

gepubliceerd op 19 juni 2020