Geschreven door: Christian Modehn
Ingesproken door: Gert van Drimmelen
Te laat?
“Het is al te laat”.
Ik moet bekennen dat dit besef me al lang bij de keel grijpt: “Het is te laat om de vele gevolgen van de dreigende rampen te voorkomen”.
Ik ben geen apocalypticus of fan van “alarmisme”; En populistische ideologen en hun politici willen ons geruststellen met de woorden: “Het valt wel mee”. Maar het is een feit dat de verwoestende klimaatverandering echt bestaat. Net zo als de doelgerichte vernietiging van het Amazonewoud! Ook de menselijke ramp die neoliberale geldgoochelaars veroorzaken voor de armen en de middenklasse is een feit. Binnenkort komt er wellicht een vaccin tegen de “Corona-pandemie”, in elk geval voor ons in het geprivilegieerde Europa, maar tegen de genoemde rampen zal er geen vaccin komen!
Wie vandaag de dag wil leven als denkend mens en christen, die ik probeer te zijn, moet nu “Het is al te laat” onder ogen zien en zich nieuwe inzichten eigen maken: ik kan me niet meer alleen om mijn kleine wereldje bekommeren en mijn kleine “zin van het leven”. Nee! De vraag naar de zin van mijn leven, de zin van ons leven nú, moet zijn:
Hoe kan ik, hoe kunnen wij, ondanks de rampen, als mensheid blijven voortbestaan?
Ik mag dan ook niet toegeven aan het gevoel dat het te laat is. Als ik dat doe, verval ik al snel in fatalisme, in de totale passiviteit. Dan hebben al die ideologen, de ontkenners van de genoemde catastrofes gewonnen. En dan komen de catastrofes werkelijk.
Mijn nieuwe inzicht is: iedereen zou moeten meewerken aan een positief project, binnen de mogelijkheden van de eigen talenten, zodat we kunnen redden wat er nog te redden is.
En ik màg de mensen die al jaren vechten tegen de klimaatramp niet alleen laten. Er zijn zoveel jonge mensen, ook in de “Fridays for Future” beweging, die nu solidariteit nodig hebben van ouderen en bejaarden.
De wereld die ik, die wij aan jonge mensen achterlaten, hebben wij zo gemaakt! Het is de wereld van de door ons bewust en onbewust gecreëerde catastrofes.
Waarom gaan we niet aan de slag!
gepubliceerd op 12 oktober 2020