In dit schilderij wat ik onlangs maakte is de schemering ingevallen. Ik hou van het moment tussen dag en nacht. Het leven lijkt nu ook een beetje donker te worden. En misschien wordt de nacht heel donker. Toch weten we ook dat het weer dag en licht wordt.

Dit dorpsplein ken ik goed in Bourgondië waar ik vaak buiten werk: natuur en architectuur, altijd direct, buiten, a prima vista. Dit keer werkte ik naar foto’s die ik maakte in het slaperige dorp. Het is deels ook ontstaan naar herinnering en beleving van de voor mij bekende en vertrouwde plek. Ik keek wat het licht van de lantaarns doet met kleuren op muren en asfalt. En het haast abstracte spel van vlakken van muren, daken, ramen en zebrapaden. Ik zou nu denken: vergeet het licht niet, er is altijd ergens licht en het komt zeker weer.

De serie blogs wordt samengesteld door Pieter-Jan André, Margriet Dijkmans van Gunst, Martijn Roelandse en Joost Röselaers. Wilt u reageren of een gedachte delen, mail dan naar liefdeintijdenvancorona@vrijburg.nl. U ontvangt een antwoord van ons!

gepubliceerd op 20 maart 2020