Net als veel anderen ga ik vaker dan anders een wandelingetje maken door mijn woonplaats. De route kan ik niet van te voren bedenken, ik moet er toch telkens van afwijken. Zie ik daar iemand aankomen? Ik aarzel, die ander ook. Is het pad breed genoeg? Zal ik oversteken of in een grote boog over het gras gaan lopen? Of een zijpad inslaan? Zo ben ik op allerlei plekjes terecht gekomen waar ik nooit eerder was. Pleintjes en plantsoentjes, speelveldjes zonder kinderen. Een schelpenpad langs een sloot met prachtig uitzicht over de weilanden. Ik leer mijn woonplaats beter kennen. Ik moest denken aan een schilderij dat ik lang geleden maakte en dat misschien past bij deze ervaring. En ik ben naar de zolder gegaan om het te zoeken.

He, zo veel mensen; is dit een toekomstvisioen?

gepubliceerd op 29 april 2020