PAULUS-CYCLUS IN ROME VOLTOOID
Tien jaar en vijf reizen lang hebben Vrijburgers Paulus kunnen volgen, weliswaar met hink-stap-sprongen, maar toch; Vrijburg zal hem gaan missen.
Deze Rome-reis bleek een zeer gevarieerde tocht vol hoogtepunten. Naast het bezoeken van kerken en basilieken, bekend en onbekend, maar allemaal even mooi en interessant, is er natuurlijk ook het antieke en profane Rome, met onder meer het Colosseum, zo kolossaal dat ondanks het voortdurend tellen van de herder er een schaapje verdwaalde, het Forum Romanum en Palatijn. Alles werd zoveel mogelijk lopend, wat door het slechte wegdek een gevallen vrouw opleverde, en met openbaar vervoer afgedaan. Een enkele keer, als het reisdoel buiten het centrum lag, gingen we met een eigen bus. Niet alles verliep echter volgens het boekje, maar wat wil je ook als er tegelijkertijd ook nog 2 pauzen heilig verklaard worden. De stad was afgeladen met pelgrims, deelnemers aan de plechtigheden plus ook nog 35 vrijzinnigen, die zich dan ook over het algemeen muisstil hielden.
Met enig geschuif kon bijna toch het hele voorgenomen programma uitgevoerd worden. Een oecumenische viering in de kapel van het hotel waarin we in het verhaal van de Emmausgangers hoorden; over de hartstocht van de eerste christengemeente. Hoe zij bijeen bleven,alles gemeenschappelijk deelden. Hoe zij hun maaltijden in een geest van eenvoud en vol vreugde gebruikten. En dit alles gedragen door het breken van het brood. Dit teken van eenvoud en broederschap. Dit teken van de goddelijke aanwezigheid in hun midden.
Een van de eerste kerken die bezocht werd, was de San Clemente. Steeds dieper en dieper daalden we af, want het merkwaardige van die kerk is dat het twee kerken zijn die boven elkaar zijn gebouwd en die op hun beurt rusten op een woonhuis met daarbij een tempel van de Mithra-cultus. Direct daarna werd de kloosterburcht Santi Quattro Coronati met een prachtige kloostergang en de beroemde kapel met de levensloop van Sint Sylvester in schitterende fresco’s op de muren afgebeeld, bezocht. En dan natuurlijk de St Pieter Basiliek met, onder veel meer kunstwerken, de ontroerende Pietà van Michelangelo. Het was overweldigend.
Simon had toestemming verkregen om binnen de muren van het Vaticaan de begraafplaats ‘Campo Santo Teutonica’ te bezoeken, waar een aantal Nederlanders, dat in Rome woonde, is begraven. En heel bijzonder, even buiten het kerkhof op het plaveisel, was de plek waar waarschijnlijk Petrus gekruisigd werd, met een rode stip! aangegeven. De excursie naar Subiaco, een klooster gesticht door Benedictus rond 500, moest wegens de drukte twee dagen uitgesteld worden, wat ook beter uitkwam met het weer, want ook in Rome kan het plenzen. Het klooster – zo’n 60 km buiten Rome -was tegen de rots aangebouwd waar Benedictus in een grot zijn heil en bescherming had gevonden. Zijn boeiende geschiedenis werd geïllustreerd door talloze schitterende fresco’s waarmee wanden en plafonds waren bedekt. Op de terugtocht namen we ook nog even de imposante tuinen van Villa d` Este in Tivoli mee. Verder in de week bezochten we de catacomben van Santa Priscilla, onderaardse gangen met spelonken, gewelven en groeven waar de eerste christenen hun doden ‘begroeven’. Indrukwekkend. Aan de andere kant werd ook de beroemde ijssalon ‘Giolitti’ aangedaan en hadden we door de week heen vijf verjaardagen en genoten we o.a. van limoncello, kortom we kwamen niets te kort. Tevens gingen we op visite bij Antoine Bodar, die ons gastvrij in de bibliotheek ontving en het een en ander vertelde over het gebouw en paus Adrianus en niet te vergeten bereid was prangende vragen over zijn visie op het Christelijke geloof te beantwoorden.
Beste lezer, we hebben Rome op alle mogelijke manieren verkend. Dit verslagje doet daar geen recht aan. Onder leiding van Simon Evers hebben we genoten van de vroegchristelijke kunst met onder meer veel fresco’s, mozaïeken èn… pasta. Hopelijk kreeg u toch een indruk van deze laatste Paulus-reis.