Beeld waar muziek in zit, Evert van Barneveld, 5 oktober – 15 november 2014

Toen Evert 14 jaar was, begon hij te werken in de werkplaats van zijn vader, die brillen- maker was. Maar lang is hij daar niet gebleven.

Op zijn 17de bezocht hij in zijn vrije tijd de Fono Bar, een jazzcafé aan het Thorbeckeplein in Amsterdam. Daar kreeg hij vrienden die op het conservatorium en de Rijksacademie zaten. Zo kwam hij op les bij een kunstschilder, waar hij de basis van het schilderen en de compositieleer leerde.  Maar voor Evert was het belangrijkste dat hem geleerd werd te kijken (dat kan zowel met als zonder bril, natuurlijk).

Pas vanaf zijn 50ste jaar is hij definitief kunstschilder geworden. Zijn hedendaagse werk bestaat uit collages met gouache. Vaak maakt hij eerst een foto van hetgeen hij wil gaan schilderen. Portretten van musici hebben zijn voorkeur. De lichaamstaal van mensen is voor hem het belangrijkste communicatiemiddel. Daarna gaat hij met heel dun door hemzelf gekleurd papier aan de gang om de collage te  maken. Er komt absoluut geen schaar aan te pas. Scheuren is een wet. Door scheuren gaat er wat gebeuren, volgens Evert. En daar zegt hij geen woord te veel mee.